نمایش مبدأ برای افتاد شام‌گه به کنار افق نگون

{{سرصفحه
 | مطلع=افتاد شام‌گه به کنار افق نگون
 | نام شعر=
 | شاعر = صباحی بیدگلی  
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب = غزل
 |وزن = 
 |موضوع = امام حسین(ع) 
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|افتاد شام‌گه به کنار افق نگون|خور، چون سر بریده از این طشتِ واژگون}}
{{ب|افکنْد چرخ، مغفر زرّین و از شفق|در خون کشید، دامن خفتانِ نیل‌گون}}
{{ب|اجزای روزگار ز بس دید انقلاب|گردید خاک بی‌حرکت، چرخ بی‌سکون}}
{{ب|کَند اُمّهات اربعه ز آبای سبعه، دل|گفتی خلل فتاد به ترکیب کاف و نون}}
{{ب|آماده‌ی قیامت موعود هرکسی|کایزد وفا به وعده مگر می‌کند کنون؟}}
{{ب|گفتم محرّم است و نمود از شفق هلال|چون ناخنی که غم‌زده آلایدش به خون}}
{{ب|یا گوشواره‌ای که سپهرش ز گوش عرش|هر ساله در عزای شه دین کند برون}}
{{ب|یا ساغری است، پیش لب آورده، آفتاب|بر یاد شاه تشنه‌لبان کرده سرنگون}}
{{ب|جان امیر بدر و روان شه حنین|سالار سروران سر از تن جدا، حسین}}
{{پایان شعر}}