نمایش مبدأ برای من آن شمعم که آتش بسکه آبم کرده خاموشم

{{سرصفحه شعر
 | مطلع=من آن شمعم که آتش بسکه آبم کرده خاموشم
 | نام شعر= 
 | شاعر =غلامرضا سازگار
 | مصحح = 
 | بخشی از دیوان =
 |قالب =غزل
 |وزن = 
 |موضوع = حضرت رقیه(س)
 | قبلی =
 | بعدی = 
 | سال خورشیدی = 
 | سال میلادی =
 | سال قمری = 
 | یادداشت =
}}
{{شعر}}
{{ب|من آن شمعم که آتش بسکه آبم کرده خاموشم|همه کردند غیر از چند پروانه فراموشم}}
{{ب|اگر بیمار شد کس گل برایش می‌برند و من|بجای دسته گل باشد سر بابا در آغوشم}}
{{ب|پس از قتل تو از لب تشنه آب آزاد شد بر ما|شرار آتش است این آب بر کامم نمی‌نوشم}}
{{ب|تو را در بوریا پوشند و جسم من کفن گردد|به جان مادرت هرگز کفن بر تن نمی‌پوشم}}
{{ب|دوباره از سقیفه دست آن ظالم برون آمد|که مثل مادرم زهرا ز سیلی پاره شد گوشم}}
{{ب|اگر گاهی رها می‌شد ز حبس سینه فریادم|به ضرب تازیانه قاتلت می‌کرد خاموشم}}
{{ب|فراق یار و سنگ اهل شام و خنده دشمن|من آخر کودکم این کوه سنگین است بر دوشم}}
{{ب|نگاه نافذت با هستی‌ام امشب کند بازی|گه از تن می‌ستاند جان گه از سر می‌برد هوشم}}
{{ب|بود دور از کرامت گر نگیرم دست میثم را|غلام خویش را گرچه گنه کار است نفروشم}}
{{پایان شعر}}