ای بلندای آسمان جاهت: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای بلندای آسمان، جاهت | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =ای بلندای آسمان | نام شاعر =محمدجواد محبت | قالب =غزل | وزن = | موضوع =امیرالمومنین(ع) | مناسبت = مدح | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۱بیت | منبع =...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
'''ای بلندای آسمان، جاهت''' را [[محمدجواد محبت]] درباره [[امیرالمومنین(ع)]] سروده است. | '''ای بلندای آسمان، جاهت''' را [[محمدجواد محبت]] درباره [[امیرالمومنین(ع)]] سروده است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
{{همچنین ببینید|محمدجواد محبت}} | |||
«ای بلندای آسمان، جاهت» اثر شعری از محمدجواد محبت است. این غزل شعری در گونه مدح امام علی(ع) و عید غدیر در یازده بیت سروده شده است. | «ای بلندای آسمان، جاهت» اثر شعری از محمدجواد محبت است. این غزل شعری در گونه مدح امام علی(ع) و عید غدیر در یازده بیت سروده شده است. | ||
محمدجواد محبت شعر «ای بلندای آسمان، جاهت» را در مدح امیرالمومنین(ع) و عید غدیر سروده است. | محمدجواد محبت شعر «ای بلندای آسمان، جاهت» را در مدح امیرالمومنین(ع) و عید غدیر سروده است. |
نسخهٔ ۱۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۰۲
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | ای بلندای آسمان |
نام شاعر | محمدجواد محبت |
قالب | غزل |
موضوع | امیرالمومنین(ع) |
مناسبت | مدح |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۱بیت |
ای بلندای آسمان، جاهت را محمدجواد محبت درباره امیرالمومنین(ع) سروده است.
معرفی
«ای بلندای آسمان، جاهت» اثر شعری از محمدجواد محبت است. این غزل شعری در گونه مدح امام علی(ع) و عید غدیر در یازده بیت سروده شده است. محمدجواد محبت شعر «ای بلندای آسمان، جاهت» را در مدح امیرالمومنین(ع) و عید غدیر سروده است.
متن شعر
{ب|با تو چون داشت لطف بی پایان|کرد بر اولیای خود، شاهت}}
ای بلندای آسمان، جاهت | ای بهشت خدا، نظرگاهت | |
آستان تو، آستان صفا | آرزو همنشین درگاهت | |
بود آیینه رسول اللّه | روح بیدار و جان آگاهت | |
آه از آن رنجها که آوردند | اشک در چشم و ناله در چاهت | |
بیم حق بود و درد مردم بود | صدق در اشک و سوز در آهت | |
قصّهای شد دراز، در دنیا | دست از مال غیر، کوتاهت | |
حقّ نان و نمک به حرمت توست | حرمت آنچه بود دلخواهت | |
آن که تشریف «هل اتی»یت داد | خواند در مرتبت یداللّهت | |
در کرامات خندق و خیبر | دست حق بود یار و همراهت | |
همه جا با تو بود و روز غدیر | کرد از فضل خویش آگاهت |