کاربر:Eskandari/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{جعبه اطلاعات شعر
  | عنوان =جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی
  | عنوان =در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی
  | تصویر =  
  | تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | نام شعر =جان جهان
  | نام شعر =بهار من
  | نام شاعر =فواد کرمانی
  | نام شاعر =قاسم صرافان
  | قالب =غزل
  | قالب =غزل
  | وزن =  
  | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | موضوع = حضرت مهدی(ع)
  | مناسبت =عاشورا
  | مناسبت =
  | زمان سرایش = معاصر
  | زمان سرایش = معاصر
  | زبان = فارسی
  | زبان = فارسی
  | تعداد ابیات =۱۰بیت
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | منبع =  
  | منبع =  
}}
}}


'''جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی''' غزل شعری از  '''[[فواد کرمانی]]''' درباره [[امام حسین(ع)]] است.


==معرفی==
'''در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی''' را شاعر آیینی [[قاسم صرافان]] درباره  حضرت مهدی(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه توسل و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
{{همچنین ببینید|فواد کرمانی}}
«'''جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی'''» اثر شعری از فواد کرمانی است. این شعر در قالب '''غزل''' و در گونه '''عرفانی''' با وزن '''فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن''' است. این شعر در '''ده بیت''' درباره امام حسین(ع) سروده شده است.


==متن شعر==
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|جز تو ای کشتۀ بی‌سر که سرا‌پا همه جانی|کیست کز دادن جانی بخرد جان جهانی}}
{{ب|در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی|بهار می‌رسد اما بهار من تو کجایی}}
{{ب|ما تو را کشته نخوانیم که در صورت و معنی|زنده اندر تن عشّاق چو ماهیّت جانی}}
{{ب|چه برکتی، چه نویدی؟ چه سبزه‌ای و چه عیدی؟|به سال نو چه امیدی؟ اگر دوباره نیایی}}
{{ب|عجبی نیست که عرش دل ما جای تو باشد|دوست را جز دل عاشق به جهان نیست مکانی}}
{{ب|مقلّبانه به قلبم، هوای تازه بنوشان|محوّلانه به حالم اشاره کن به دعایی}}
{{ب|ما تو را در دِل و بیگانه تو را یافته در گل|هر کسی را به تو از رتبۀ خویش است گمانی}}
{{ب|مقدر است به فالم مدبّرانه بتابی|خوش است لیل و نهارم اگر نظر بنمایی}}
{{ب|خلق در کوی تو جویند نشان از تو ولیکن|بی‌نشان تا نشوند از تو نجویند نشانی}}
{{ب|اگر قرار چنین شد، تو را بهار نبیند|چنین نکو ز چه رویی؟ چنین خجسته چرایی؟}}
{{ب|وه که گر چشم حقیقت بگشاییم به رویت|مه‌جا وَز همه‌سو در دل و در دیده عیانی}}
{{ب|اگر چه حُسن‌فروشان به جلوه آمده باشند|تو آبروی جهانی، تو روی ماه خدایی}}
{{ب|جایی از نور تو خالی نَبُوَد در همه عالم|چون تو در قالب امکان مَثَل روح روانی}}
{{ب|به سوی‌ چشمۀ عشقت، اگر که تشنه بیاییم|قسم که حضرت باران همین بهار می‌آیی}}
{{ب|پیش عشّاق تو چون ذکر خدا ذکر تو باشد|بِه که از ذکر تو غافل ننشینند زمانی}}
{{ب|خودت مگر که به زهرا، توسلی کنی امشب|نمی‌رسد گل نرگس دعای ما که به جایی}}
{{ب|عاشقان را نَبُوَد ایمنی از قهر الهی|مگر از لطف تو آرند به کف، خطّ امانی}}
{{ب|سخن آن بِه که نگوییم در اوصاف کمالت|زآن‌که ما را نَبُوَد در خور مدح تو لسانی}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




خط ۴۰: خط ۳۶:


==منابع==
==منابع==
 
[[رده:شعرهای غزل با موضوع امام مهدی(ع)]]
[[رده:اشعار عاشورایی]]
[[رده:شعر آیینی]]
[[رده:شاعر آیینی]]

نسخهٔ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۹

در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی
اطلاعات شعر
نام شعربهار من
نام شاعرقاسم صرافان
قالبغزل
وزنمفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
موضوعحضرت مهدی(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۷بیت



در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی را شاعر آیینی قاسم صرافان درباره حضرت مهدی(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه توسل و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.

متن شعر

در این هوای بهاری شدم دوباره هواییبهار می‌رسد اما بهار من تو کجایی
چه برکتی، چه نویدی؟ چه سبزه‌ای و چه عیدی؟به سال نو چه امیدی؟ اگر دوباره نیایی
مقلّبانه به قلبم، هوای تازه بنوشانمحوّلانه به حالم اشاره کن به دعایی
مقدر است به فالم مدبّرانه بتابیخوش است لیل و نهارم اگر نظر بنمایی
اگر قرار چنین شد، تو را بهار نبیندچنین نکو ز چه رویی؟ چنین خجسته چرایی؟
اگر چه حُسن‌فروشان به جلوه آمده باشندتو آبروی جهانی، تو روی ماه خدایی
به سوی‌ چشمۀ عشقت، اگر که تشنه بیاییمقسم که حضرت باران همین بهار می‌آیی
خودت مگر که به زهرا، توسلی کنی امشبنمی‌رسد گل نرگس دعای ما که به جایی


پانویس

منابع