از بس که خورد بر بدنش نیزه وخدنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{جعبه اطلاعات شعر
  | عنوان =ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
  | عنوان =از بسكه خورد بر بدنش نيزه و خَدَنگ
  | تصویر =  
  | تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | نام شعر =حیرانم هنوز
  | نام شعر =
  | نام شاعر =کاظم بهمنی
  | نام شاعر =حبیب الله چایچیان
  | قالب =غزل
  | قالب =غزل
  | وزن = فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
  | وزن =  
  | موضوع =حضرت رقیه(س)
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | مناسبت =
  | مناسبت =
  | زمان سرایش = معاصر
  | زمان سرایش = معاصر
  | زبان = فارسی
  | زبان = فارسی
  | تعداد ابیات =۸بیت
  | تعداد ابیات =۱۰بیت
  | منبع =  
  | منبع =  
}}
}}

نسخهٔ ‏۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۰

از بسكه خورد بر بدنش نيزه و خَدَنگ
اطلاعات شعر
نام شاعرحبیب الله چایچیان
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۰بیت


از بسكه خورد بر بدنش نيزه و خَدَنگ را حبیب الله چایچیان متخلص به حسان درباره امام حسین(ع) در ده بیت در قالب غزل مرثیه سروده است.


متن شعر

از بسكه خورد بر بدنش نيزه و خَدَنگشد پيكرش شكفته، چو گلهاي سرخ رنگ
از تير غم، چو ابر بهار آسمان گرفتباران خون، به گلشن او داد، آب و رنگ
هر دم به يك طرف، بدنش داشت گردشيتا چرخ بر نشانه زند تير ِ بي درنگ
ميجُست راه ترك قفس، مرغ جان اوتير بلا ز بسكه نمود آشيانه تنگ
لبريز شد، چو از بدنش چشمه هاي خونبرگرد او بچيد فلك، ظالمانه سنگ
پوشيده شد عذار حسين از غبار و خونآئينه ي جمال خدائي گرفت زنگ
قرآنيان، به پيكر قرآن، كشيده تيغاسلاميان، گرفته عجب، شيوه ي فرنگ
دشمن در انتظار و مهياي غارت استتا گوشوار و معجري آرد مگر به چنگ
پر شد حرم، ز غلغله ي وامحمداشد همصدا به زينب غمديده طبل جنگ
طبع حسان چگونه دهد شرح ماجرااينجا كه پاي فكر سبك سير، گشته لنگ

پانویس

ای اشکها بریزید، اشعار مذهبی دیوان حبیب چایچیان، ۱۳۶۳ش.

منابع