در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
}}
}}


{{همچنین ببینید|ولی الله کلامی زنجانی}}
 
'''در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم''' غزل شعری از '''[[ولی الله کلامی زنجانی]]''' درباره [[امام حسین(ع)]] است. این شعر در قالب '''غزل''' و در گونه '''مناجات''' با وزن '''فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن''' است. این شعر در '''هفت بیت''' درباره مناجات با امام حسین(ع) سروده شده است.
'''در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم''' غزل شعری از [[ولی الله کلامی زنجانی]] درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل و در گونه مناجات با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و در هفت بیت سروده شده است.


==متن شعر==
==متن شعر==
خط ۳۴: خط ۳۴:


==منابع==
==منابع==
[[رده:شعرهای مناجات با امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای مناجات با امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کلامی زنجانی]]
[[رده:شعرهای کلامی زنجانی]]

نسخهٔ ‏۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۸

در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم
اطلاعات شعر
نام شعراحساس پیری می کنم
نام شاعرولی الله کلامی زنجانی
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتعاشورا
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۷بیت



در جوانی بی حسین احساس پیری می كنم غزل شعری از ولی الله کلامی زنجانی درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل و در گونه مناجات با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و در هفت بیت سروده شده است.

متن شعر

در جوانی بی حسین احساس پیری می كنمبگذر از پیری كه احساس حقیری می كنم
دولتِ عشقش بنازم با لباس نوكریدر سفارت خانه ی دل ها سفیری می كنم
من فقیر اهل بیتم لیك كَشكولم پُر استفخر بر تاجِ شهان با این فقیری می كنم
گفت زاهد از چه رو بر سینه محكم می زنیگفتم از آئینه ی دل گَردگیری می كنم
من اسیر رشته ی زلف حسینم، مدعیناز بر آزادگان با این اسیری می كنم
گر امیرالعاشقین این عشق را امضاء كندمی روم عرش و ملائك را امیری می كنم
در حرم ناخوانده رفتم حضرت معشوق گفتخود بیا، بی خود بیا مهمان پذیری می كنم


پانویس

منابع