ای در غمت همین نه دو عالم گریسته: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای در غمت همین نه دو عالم گریسته | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =صحبت لاری | قالب =غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۱بیت | منبع = }} '''ای در غمت همی...» ایجاد کرد)
 
خط ۲۳: خط ۲۳:
{{ب|نامت کنایتی است که تا رفته بر زبان|سنگ ار شنیده زار، نم غم گریسته}}
{{ب|نامت کنایتی است که تا رفته بر زبان|سنگ ار شنیده زار، نم غم گریسته}}
{{ب|تنها نه روح نوح بُوَد بر تو نوحه‌گر|کارواح انبیا همه با هم گریسته}}
{{ب|تنها نه روح نوح بُوَد بر تو نوحه‌گر|کارواح انبیا همه با هم گریسته}}
{{ادریس و شیث و یوشع و داوود و هود و لوط|الیاس و خضر و صالح و آدم گریسته}}
{{ب|ادریس و شیث و یوشع و داوود و هود و لوط|الیاس و خضر و صالح و آدم گریسته}}
{ب|در صحن خلد، موسی عمران شکسته‌دل|در بام چرخ، عیسی مریم گریسته}
{ب|در صحن خلد، موسی عمران شکسته‌دل|در بام چرخ، عیسی مریم گریسته}
{{ب|تا کعبه دید هجر تو، ای مستجار دین!|خیف و منا و مشعر و زمزم گریسته}}
{{ب|تا کعبه دید هجر تو، ای مستجار دین!|خیف و منا و مشعر و زمزم گریسته}}
خط ۳۱: خط ۳۱:
{{ب|چون ذرّه ذرّه را دل از این غصّه، خون بُوَدآیا روان فاطمه زین غصّه چون بُوَد؟}}
{{ب|چون ذرّه ذرّه را دل از این غصّه، خون بُوَدآیا روان فاطمه زین غصّه چون بُوَد؟}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
 
==پانویس==
==پانویس==



نسخهٔ ‏۱۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۷

ای در غمت همین نه دو عالم گریسته
اطلاعات شعر
نام شاعرصحبت لاری
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۱بیت


ای در غمت همین نه دو عالم گریسته را شاعر آیینی صحبت لاری درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه در یازده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل می‌باشد.

متن شعر

{ب|در صحن خلد، موسی عمران شکسته‌دل|در بام چرخ، عیسی مریم گریسته}

ای در غمت همین نه دو عالم گریستهچندین هزار عالم و آدم گریسته
عالم چگونه بر تو نگرید؟ کز این عزاجدّ تو، مهتر همه عالم گریسته
نامت کنایتی است که تا رفته بر زبانسنگ ار شنیده زار، نم غم گریسته
تنها نه روح نوح بُوَد بر تو نوحه‌گرکارواح انبیا همه با هم گریسته
ادریس و شیث و یوشع و داوود و هود و لوطالیاس و خضر و صالح و آدم گریسته
تا کعبه دید هجر تو، ای مستجار دین!خیف و منا و مشعر و زمزم گریسته
پیوندِ تارِ اشک، دمی نگْسلد ز همآری دو دیده بر تو دمادم گریسته
صبح از چه آفتاب کند لاله‌گون، طلوع؟خونابه بر هلال محرّم گریسته
بر زخم‌های کاری‌‌ات، این چشم خون‌فشانهر چند بیش گریه کند، کم گریسته
چون ذرّه ذرّه را دل از این غصّه، خون بُوَدآیا روان فاطمه زین غصّه چون بُوَد؟{{{2}}}

پانویس

منابع