گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = گفت: ای گروه! هرکه ندارد هوای ما | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =گفت: ای گروه! هرکه ندارد هوای ما | نام شاعر = نیر تبریزی | قالب = غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع = امام حسین (ع) | مناسبت = شب عاشورا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| منبع = محتشم‌نامه | | منبع = محتشم‌نامه | ||
}} | }} | ||
'''گفت: ای گروه | '''گفت: ای گروه هرکه ندارد هوای ما''' مطلع [[شعر آیینی]] از [[نیر تبریزی]]، درباره [[امام حسین (ع)]] است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
{{اصلی|نیر تبریزی}} | {{اصلی|نیر تبریزی}} | ||
«گفت: ای گروه | «گفت: ای گروه هرکه ندارد هوای ما» از سروده های نیر تبریزی [[امام حسین (ع)]]، در قالب [[غزل]] که درهفت [[بیت]] است. [[وزن]] این شعر مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و در گونه [[مرثیه]] است. این شعر برای مناسبت شب [[عاشورا]] سروده شده است. | ||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|گفت: ای گروه | {{ب|گفت: ای گروه هرکه ندارد هوای ما|سر گیرد و برون رود از کربلای ما}} | ||
{{ب|تا دست و رو نشُست به خون، می‌نیافت کس|راه طواف بر حرم کبریای ما}} | {{ب|تا دست و رو نشُست به خون، می‌نیافت کس|راه طواف بر حرم کبریای ما}} | ||
{{ب|این عرصه نیست جلوه‌گه روبه و گراز|شیرافکن است بادیهٔ ابتلای ما}} | {{ب|این عرصه نیست جلوه‌گه روبه و گراز|شیرافکن است بادیهٔ ابتلای ما}} | ||
نسخهٔ ۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۵
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | گفت: ای گروه! هرکه ندارد هوای ما |
| نام شاعر | نیر تبریزی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | امام حسین (ع) |
| مناسبت | شب عاشورا |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷ بیت |
| منبع | محتشم‌نامه |
گفت: ای گروه هرکه ندارد هوای ما مطلع شعر آیینی از نیر تبریزی، درباره امام حسین (ع) است.
معرفی
مقالهٔ اصلی: نیر تبریزی
«گفت: ای گروه هرکه ندارد هوای ما» از سروده های نیر تبریزی امام حسین (ع)، در قالب غزل که درهفت بیت است. وزن این شعر مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و در گونه مرثیه است. این شعر برای مناسبت شب عاشورا سروده شده است.
متن شعر
| گفت: ای گروه هرکه ندارد هوای ما | سر گیرد و برون رود از کربلای ما | |
| تا دست و رو نشُست به خون، می‌نیافت کس | راه طواف بر حرم کبریای ما | |
| این عرصه نیست جلوه‌گه روبه و گراز | شیرافکن است بادیهٔ ابتلای ما | |
| همراز بزم ما نبوَد طالبان جاه | بیگانه باید از دو جهان آشنای ما | |
| برگردد آنکه با هَوَس کشور آمده | سر ناورد به افسر شاهی، گدای ما | |
| ما را هوای سلطنت مُلک دیگر است | کاین عرصه نیست در خور فرّ همای ما | |
| یزدان ذوالجلال به خلوت‌سرای قدس | آراسته‌ست بزم ضیافت برای ما |
پانویس
محتشم‌نامه