به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیراب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
  | نام شاعر =خواجوی کرمانی  
  | نام شاعر =خواجوی کرمانی  
  | قالب =غزل
  | قالب =غزل
  | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
  | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | مناسبت =
  | مناسبت =
خط ۱۵: خط ۱۵:
}}
}}


'''به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیراب''' را شاعر آیینی [[خواجوی کرمانی ]] درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در شش بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
'''به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیراب''' را شاعر آیینی [[خواجوی کرمانی ]] درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در شش بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن می‌باشد.


==متن شعر==
==متن شعر==

نسخهٔ ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۷

به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیراب
اطلاعات شعر
نام شاعرخواجوی کرمانی
قالبغزل
وزنمفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۶بیت


به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیراب را شاعر آیینی خواجوی کرمانی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در شش بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن می‌باشد.

متن شعر

به حلق تشنه آن رشک غنچۀ سیرابکه رخ به خون جگر شوید از غمش عناب
شه دو مملکت و شهسوار نه مضمارمه دوازده برج و امام شش محراب
فروغ جان رسول و چراغ چشم بتولبهار عشرت و نوباوۀ دل اصحاب
حدیث مقتل او گر به گوش کوه رسدشود ز خون دل اجزای او عقیق مذاب
و گر سپهر برد نام آتش جگرشکند به اشک چو پروین ستارگان را آب
به کربلا شد و کرب و بلا به جان بخریدگشود بال و ازین تیره خاکدان بپرید

پانویس

منابع