آنان که آفریده شد از نور پاکشان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ ‏۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۶

آنان که آفریده شد از نور پاکشان
اطلاعات شعر
نام شاعرروشن اردستانی
قالبغزل
وزنفاعلاتن فاعلاتن فاعلن
موضوعامام حسین(ع)
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۱بیت


آنان که آفریده شد از نور پاکشان را روشن اردستانی درباره امام حسین(ع) در یازده بیت سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه با وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن است.

متن شعر

آنان که آفریده شد از نور پاکشانخورشید، شد به نیزه سر تابناکشان
مانند قرص مه، سرشان رفت بر سناندر آفتاب مانْد، تن چاک‌چاک‌شان
گشتند در عداوتشان، مشرکان شریکدوزخ، کمینه فایده‌ی اشتراکشان
افکنده روزگار، جدایی به‌ تیغ ظلمهر چند در میان سر و چشم پاکشان
چه در فضای قدس و چه در تنگنای دهراز یک‌دگر محال بُوَد انفکاکشان
نشناخت قدرشان، عمر سعدِ کور‌دلبا آن که می‌شناخت، سمک تا سماکشان
آتش به خیمه‌گاه زد و آبشان ندادمی‌خواست تا به باد دهد، بلکه خاکشان
می‌شد زیاده حرمتشان، در بساط قُربمی‌کرد، هر‌ چه سعی پی انهتا‌کشان
از قتل اولیای خدا، اشقیای خلقدر دل نبود گر چه ز کس بیم و باکشان‌
شمشیر انتقام خدا آخر از نیامآمد برون و کرد به خواری، هلاکشان
پیوسته در سلاسلِ آتش، مقیّدنددر ورطه‌ی عذابِ الیمِ مؤبّدند

پانویس

منابع