کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
{{ب|بدر عبور بستر تاریخ، سیل انقلاب|پشت کوه فتنه جا می ماند اگر زینب نبود<ref>[https://www.shereheyat.ir/poetry/poems/%D8%A7%DA%AF%D8%B1-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8-%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%AF اگر زینب نبود...] شعر هیئت.</ref>}} | {{ب|بدر عبور بستر تاریخ، سیل انقلاب|پشت کوه فتنه جا می ماند اگر زینب نبود<ref>[https://www.shereheyat.ir/poetry/poems/%D8%A7%DA%AF%D8%B1-%D8%B2%DB%8C%D9%86%D8%A8-%D9%86%D8%A8%D9%88%D8%AF اگر زینب نبود...] شعر هیئت.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==درباره شعر== | |||
ادر طهماسبی (فرید) سراینده شعر می‌گوید: این شعر را در سال ۶۹ سرودم، آن روز‌ها برایم گرفتاری پیش آمده بود. مقیم آستان حضرت ثامن الجج بودم که آقای اکبرزاده مشهدی را که مداح اهل بیت و از دوستان حضرت آقا بود را دیدم. او از من شعری درباره حضرت زینب خواست. سرم را پایین انداختم گفتم شعر دارم، اما نه به صورت مستقل. گفت: بعدا می‌آیم و شعری از شما می‌گیرم. | |||
فرید ادامه می‌دهد: آن لحظه دلم گرفت و احساس شرمندگی کردم. برای زیارت و به آستان امام رضا رفتم در حالی که خیلی ناراحت بودم. زیارت که تمام شد داشتم می‌آمدم بیرون که این مصراع «سرنی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود/کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود» در دلم افتاد. زمزمه کنان و با حال خوشی بیرون آمدم که تلفن زنگ خورد و ما به تهران خوانده شدیم وبقیه شعر را در طول مسیر در قطار نوشتم که البته آنطورکه بیت اول بود، نشد و من هنوز ناراحتم که چرا آن لحظه تلفن زنگ خورد و من نتوانستم با همان حال و هوای خاص شعرم را به پایان ببرم. | |||
وی افزود: حالا هروقت که به این شعر فکر می‌کنم به ذهنم می‌رسد که بیت اول شعر القای حضرت ثامن الجج بوده و علت استقبال از این بیت و معروفیتش هم همین است: | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۸
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | اگر زینب نبود |
| نام شاعر | نیر تبریزی |
| قالب | غزل |
| وزن | فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن |
| موضوع | حضرت زینب(س) |
| مناسبت | حماسی |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
کربلا در کربلا می ماند اگر زینب بود شعری آیینی از قادر طهماسبی از شاعران معاصر در وصف حضرت زینب(س) است. این شعر آیینی در قالب غزل درباره حماسه حضرت زینب (س)، در هفت بیت در گونه تحلیلی نسبت به قیام کربلا در هفت بیت با وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن در سال ۶۹ ش سروده شده است.
متن شعر
| سر نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود | کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود | |
| چهره سرخ حقیقت بعد از آن توفان رنگ | پشت ابری از ریا می ماند اگر زینب نبود | |
| چشمه فریادمظلومیت لب تشنگان | در کویر تفته جا می ماند اگر زینب نبود | |
| زخمه زخمی ترین فریاد در چنگ سکوت | از طراز نغمه وا می ماند اگرزینب نبود | |
| در طلوع داغ اصغر استخوان اشک سرخ | در گلوی چشمها می ماند اگر زینب نبود | |
| ذوالجناح دادخواهی بی سوارو بی لگام | در بیابان ها رها می ماند اگر زینب نبود | |
| بدر عبور بستر تاریخ، سیل انقلاب | پشت کوه فتنه جا می ماند اگر زینب نبود[۱] |
درباره شعر
ادر طهماسبی (فرید) سراینده شعر می‌گوید: این شعر را در سال ۶۹ سرودم، آن روز‌ها برایم گرفتاری پیش آمده بود. مقیم آستان حضرت ثامن الجج بودم که آقای اکبرزاده مشهدی را که مداح اهل بیت و از دوستان حضرت آقا بود را دیدم. او از من شعری درباره حضرت زینب خواست. سرم را پایین انداختم گفتم شعر دارم، اما نه به صورت مستقل. گفت: بعدا می‌آیم و شعری از شما می‌گیرم.
فرید ادامه می‌دهد: آن لحظه دلم گرفت و احساس شرمندگی کردم. برای زیارت و به آستان امام رضا رفتم در حالی که خیلی ناراحت بودم. زیارت که تمام شد داشتم می‌آمدم بیرون که این مصراع «سرنی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود/کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود» در دلم افتاد. زمزمه کنان و با حال خوشی بیرون آمدم که تلفن زنگ خورد و ما به تهران خوانده شدیم وبقیه شعر را در طول مسیر در قطار نوشتم که البته آنطورکه بیت اول بود، نشد و من هنوز ناراحتم که چرا آن لحظه تلفن زنگ خورد و من نتوانستم با همان حال و هوای خاص شعرم را به پایان ببرم.
وی افزود: حالا هروقت که به این شعر فکر می‌کنم به ذهنم می‌رسد که بیت اول شعر القای حضرت ثامن الجج بوده و علت استقبال از این بیت و معروفیتش هم همین است:
پانویس
- ↑ اگر زینب نبود... شعر هیئت.
منابع
- اگر زینب نبود... شعر هیئت، تاریخ بازدید: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.
- «کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود» شعری ماندگار از قادر طهماسبی باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ درج مطلب: ۱۷ بهمن۱۴۰۱ش، تاریخ بازدید: ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ش.