آن گوشوار عرش که گردون جوهری: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی تراث
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات شعر
    {{سرصفحه
      | عنوان =آن گوشوار عرش که گردون جوهری
      | مطلع=آن گوشوار عرش که گردون جوهری
      | تصویر =  
      | نام شعر=
      | توضیح تصویر =  
      | شاعر = خواجوی کرمانی
      | نام شعر =
      | مصحح =  
      | نام شاعر =خواجوی کرمانی
      | بخشی از دیوان =
      | قالب = غزل
      |قالب =غزل
      | وزن =
      |وزن =  
      | موضوع =امام حسین(ع)
      |موضوع = امام حسین(ع)
      | مناسبت =
      | قبلی =
      | زمان سرایش = معاصر
    | بعدی =  
      | زبان = فارسی
      | سال خورشیدی =  
      | تعداد ابیات = ۷بیت
      | سال میلادی =
      | منبع =  
      | سال قمری =  
      | یادداشت =
    }}
    }}
    '''آن گوشوار عرش که گردون جوهری''' مطلع شعری از سروده های شاعر قدیمی، [[خواجوی کرمانی]] درباره امام حسین(ع) است.
    این شعر آیینی در قالب غزل در هفت بیت سروده شده است.
    ==متن شعر==
    {{شعر}}
    {{شعر}}
    {{ب|آن گوشوار عرش که گردون جوهری|با دامنی پر از گهرش بود مشتری}}
    {{ب|آن گوشوار عرش که گردون جوهری|با دامنی پر از گهرش بود مشتری}}
    خط ۲۸: خط ۲۴:
    {{ب|از کربلا بدو، همه کرب و بلا رسید|آری همین نتیجه دهد ملک پروری}}
    {{ب|از کربلا بدو، همه کرب و بلا رسید|آری همین نتیجه دهد ملک پروری}}
    {{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}
    ==پانویس==
    ==منابع==
    [[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
    [[رده:شعرهای کهن]]
    [[رده:شعر در قالب غزل]]

    نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۹

    آن گوشوار عرش که گردون جوهری از
    خواجوی کرمانی



    در قالب غزل

    موضوع: امام حسین(ع)
    آن گوشوار عرش که گردون جوهریبا دامنی پر از گهرش بود مشتری
    درویش ملک بخش و جهاندار خرقه پوشخسرو نشان صوفی و سلطان حیدری
    در صورتش معین و در سیرتش مبینانوار ایزدی و صفات پیمبری
    در بحر شرع لولوی شهوار و همچو بحردر خویش غرقه گشته، ز پاکیزه گوهری
    اقرار کرد حر یزیدش، به بندگیخط بازداده روح امینش به چاکری
    لب خشک و دیده تر شده از تشنگی هلاکوانگه طفیل خاک درش خشکی و تری
    از کربلا بدو، همه کرب و بلا رسیدآری همین نتیجه دهد ملک پروری