آن‌که در خطّه خون جان به ره جانان داد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد
  | مطلع=آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد
  | تصویر =  
  | نام شعر=خطه خون
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = احد ده بزرگی
  | نام شعر =خطه خون
  | مصحح =  
  | نام شاعر =احد ده بزرگی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  |قالب =غزل
  | وزن =  
  |وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
  | موضوع =امام حسین(ع)
  |موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت = مرثیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۸بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد''' از  '''[[احد ده بزرگی]]''' درباره [[امام حسین(ع)]] است.
==معرفی==
{{همچنین ببینید|احد ده بزرگی}}
«'''آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد'''» اثر شعری از احد ده بزرگی است. این شعر در قالب '''غزل''' و در گونه '''مرثیه''' در '''هشت بیت''' درباره امام حسین(ع) سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد|لب لعلش به جهانِ بشریّت جان داد}}
{{ب|آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد|لب لعلش به جهانِ بشریّت جان داد}}
خط ۳۲: خط ۲۵:
{{ب|خون [[هفتاد و دو]] گل خوشۀ خورشید «اَحَد»|رنگ و بوی اَبدیّت به گل قرآن داد}}
{{ب|خون [[هفتاد و دو]] گل خوشۀ خورشید «اَحَد»|رنگ و بوی اَبدیّت به گل قرآن داد}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:اشعار عاشورایی]]
[[رده:شعر آیینی]]
[[رده:شاعر آیینی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۷

آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد خطه خون از
احد ده بزرگی



در قالب غزل

با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

موضوع: امام حسین(ع)
آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان دادلب لعلش به جهانِ بشریّت جان داد
درس ایثار و کمال و شرف و فضل و ادبساقی بزم محبت به جوانمردان داد
ثانی ختم رسل با گل خورشید رخشبه شب تیرۀ بیداد و ستم پایان داد
قاسم از شوق، رضا شد به قضا در ره دوستلاله‌سان داغ به دل، جان به سر پیمان داد
شیر پیر ادب و بیشۀ‌ توحید، حبیبعارفانه سر و جان را به ره ایمان داد
همچو بلبل به سر شاخۀ گل، کودک عشقبر سر دوش پدر با لب خندان جان داد
خطبۀ‌ شب‌شکن عابد و زینب در شامبه گلستان خزان‌دیدۀ حق سامان داد
خون هفتاد و دو گل خوشۀ خورشید «اَحَد»رنگ و بوی اَبدیّت به گل قرآن داد