از بهترین سلاله آدم تویی بهین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان = از بهترین سلاله عالم تو ئی بهین
  | مطلع= از بهترین سلاله عالم توئی بهین
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = ملاهادی سبزواری
  | نام شعر = از بهترین سلاله عالم تو ئی بهین
  | مصحح =  
  | نام شاعر = ملا هادی سبزواری
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  |قالب = غزل
  | وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | موضوع = پیامبراکرم(ص)
  |موضوع = حضرت محمد(ص)
  | مناسبت = مدح
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۸بیت
  | سال میلادی =
  | منبع = https://ganjoor.net/asrar/divanhs/ghazal-hs/sh147
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''از بهترین سلاله عالم تو ئی بهین''' را [[ملا هادی سبزواری]] در قالب غزل با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن در هشت بیت در گونه منقبت درباره پیامبر(ص) سروده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|از بهترین سلالهٔ [[آدم]] توئی بهین|بر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین}}
{{ب|از بهترین سلالهٔ [[آدم]] توئی بهین|بر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین}}
خط ۲۶: خط ۲۳:
{{ب|اندر بیان بدیع معانیّ حکمتت|چون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین}}
{{ب|اندر بیان بدیع معانیّ حکمتت|چون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین}}
{{ب|از شوق ذِروهٔ تو فلاطونِ فیلسوف|مست و خراب بوده و چون باده خُم نشین}}
{{ب|از شوق ذِروهٔ تو فلاطونِ فیلسوف|مست و خراب بوده و چون باده خُم نشین}}
{{ب|اسرار در جمال و جلال تو فانی است|صل علیک ثم علی آل اجمعین}} {{پایان شعر}}<ref>https://ganjoor.net/asrar/divanhs/ghazal-hs/sh147
{{ب|اسرار در جمال و جلال تو فانی است|صل علیک ثم علی آل اجمعین}} {{پایان شعر}}
</ref>
 
==پانویس==
 
==منابع==

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۰

از بهترین سلاله عالم توئی بهین از
ملاهادی سبزواری



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: حضرت محمد(ص)
از بهترین سلالهٔ آدم توئی بهینبر مهترین کلالهٔ حوا توئی مهین
در خاتم رسالتی ای ختم انبیاهمچو نگین به خاتم و چون نقش در نگین
تو بَدرِ ازهری و همه انبیا سُهاتو مهر انوری و نجومند مُرسَلین
بحر است علم و طفل دبستانت ار بودآن بحر بیکران و پر از لؤلؤ ثمین
پیشت خرد زدانش اگر دم زند چنانستکاید مگس به عرصهٔ عَنقا کند طنین
اندر بیان بدیع معانیّ حکمتتچون در شکر حلاوت و شهد اندر انگبین
از شوق ذِروهٔ تو فلاطونِ فیلسوفمست و خراب بوده و چون باده خُم نشین
اسرار در جمال و جلال تو فانی استصل علیک ثم علی آل اجمعین