اندر جهان عیان شده غوغای رستخیز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = اندر جهان عیان شده غوغای رستخیز | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = نیر تبریزی | قالب = غزل | وزن = | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۸بیت | منبع = }} '''اندر جهان عیان...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان = اندر جهان عیان شده غوغای رستخیز
  | مطلع= اندر جهان عیان شده غوغای رستخیز
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = نیر تبریزی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر = نیر تبریزی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  |قالب = غزل
  | وزن =  
  |وزن =  
  | موضوع = امام حسین(ع)
  |موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت =  
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۸بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''اندر جهان عیان شده غوغای رستخیز''' را شاعر قدیمی [[نیر تبریزی]] سروده است. نیر این غزل هشت بیتی را در مصیبت حرکت دادن اهل بیت امام حسین(ع) به سمت کوفه سروده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|اندر جهان عیان شده غوغای رستخیز|ای قامت تو، شور قیامت به پای خیز}}
{{ب|اندر جهان عیان شده غوغای رستخیز|ای قامت تو، شور قیامت به پای خیز}}
خط ۲۸: خط ۲۵:
{{ب|گفتم دو صد حدیث و ندادی مرا جواب|معذوری، ای ز تیر جفا خسته خوش بخواب}}
{{ب|گفتم دو صد حدیث و ندادی مرا جواب|معذوری، ای ز تیر جفا خسته خوش بخواب}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۷

اندر جهان عیان شده غوغای رستخیز از
نیر تبریزی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)
اندر جهان عیان شده غوغای رستخیزای قامت تو، شور قیامت به پای خیز
زینب بَرَت بضاعت مزجات، جان به کفآورده با ترانه‌ی یا ایُّها العزیز
هرکس به مقصدی، ره صحرا گرفته پیشمن روی در تو و دگران روی در حجیز
بگْشا ز خواب دیده و بنْگر که از عراقچونم به شام می‌بَرَد این قومِ بی‌تمیز؟
محمل، شکسته؛ ناله، حُدی؛ ساربان، سنانره بی‌کران و بند گران، ناقه بی‌جهیز
خرگاه، دودِ آه و نقابم، غبار راهچتر آستین و معجرِ سر، دستِ خاک بیز
یک کارزار دشمن و من یک تنِ غریبتو خفته خوش به بستر و این دشت، فتنه‌خیز
گفتم دو صد حدیث و ندادی مرا جوابمعذوری، ای ز تیر جفا خسته خوش بخواب