اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان      =اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند
  | مطلع=اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند
  | عرض        =  
  | نام شعر=عهدی که بسته ایم
  | تصویر      =  
  | شاعر = محمدعلی مجاهدی
  | عرض تصویر  =  
  | مصحح =  
  | زیرنویس    =  
  | بخشی از دیوان =
| نام شعر    =
  |قالب = غزل
| نام‌های دیگر =
  |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
| شاعر        = محمدعلی مجاهدی
  |موضوع = امام مهدی(ع)
  | قالب       = غزل
  | قبلی =
  | سبک        =  
  | بعدی =  
  | موضوع       =انتظار امام زمان(ع)
  | سال خورشیدی =  
  | مناسبت      =
  | سال میلادی =
| زبان        = فارسی
  | سال قمری =  
| زمان سرایش  = معاصر
  | یادداشت =
| مکان        =  
  | انگیزه سرایش= احساس
  | تعداد ابیات = ۷
  | کاربرد      =  
  | خواننده    =
| آهنگساز    =
| صوت        =
| ترجمه      =
| منبع        =
|آثار وابسته  =  
  |مرتبط        =  
}}
}}
'''اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند ''' [[شعر آیینی]] درباره مناجات با [[امام زمان (ع)]] که سراینده آن [[محمد علی مجاهدی]] متخلص به پروانه است.
== معرفی ==
این [[غزل]] شعر مناجاتی را محمد علی مجاهدی شاعر معاصر درباره انتظار [[امام زمان(ع)]] سروده‌است. شعر «اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند» در [[وزن]] مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن در هفت [[بیت]] است.
== شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند|اول به جان گمشدۀ خود دعا کنند}}
{{ب|اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند|اول به جان گمشدۀ خود دعا کنند}}
خط ۴۱: خط ۲۴:
{{ب|«پروانه» سوخت ز آتش هجران ولی نگفت:‌|شاهان کم التفات به حال گدا کنند}}
{{ب|«پروانه» سوخت ز آتش هجران ولی نگفت:‌|شاهان کم التفات به حال گدا کنند}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۵

اهل ولا چو روی به سوی خدا کنند عهدی که بسته ایم از
محمدعلی مجاهدی



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: امام مهدی(ع)
اهل ولا چو روی به سوی خدا کننداول به جان گمشدۀ خود دعا کنند
شد عالمی اسیر جمال تو، رخ نماتا عاشقانه سیر جمال خدا کنند
روی تو را ندیده خریدار بوده‌اندتا آن زمان که پرده برافتد چه‌ها کنند
آهسته چون نسیم گذر کن در این چمنتا غنچه‌ها به شوق تو آغوش وا کنند
عهدی که بسته‌ایم، فراموش کی کنیم؟صاحبدلان به عهد امانت وفا کنند
از ما جمال خویش مپوشان که گفته‌انداهل نظر معامله با آشنا کنند
«پروانه» سوخت ز آتش هجران ولی نگفت:‌شاهان کم التفات به حال گدا کنند