اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = واعظ قزوینی | قالب = غزل | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = عرفانی توحیدی | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعدا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان = اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستم
  | مطلع=اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستم
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = واعظ قزوینی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر = واعظ قزوینی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  |قالب = غزل
  | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | موضوع = عرفانی توحیدی
  |موضوع = عرفانی
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۵بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستم''' از اشعار توحیدی مناجاتی [[واعظ قزوینی]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، توحیدی در پنج بیت سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستم|به محشر کی گذارد دامن عفوت تهی‌دستم؟}}
{{ب|اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستم|به محشر کی گذارد دامن عفوت تهی‌دستم؟}}
خط ۲۵: خط ۲۲:
{{ب|نرنجانیدم از خود هیچ‌کس را غیر این واعظ|که با سر پنجۀ تأثیر افغان خاطری خَستم}}
{{ب|نرنجانیدم از خود هیچ‌کس را غیر این واعظ|که با سر پنجۀ تأثیر افغان خاطری خَستم}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
{{پانویس}}
== منابع ==
[[رده:شعرهای مناجاتی]]
[[رده:شعرهای توحیدی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۳

اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستم از
واعظ قزوینی



در قالب غزل

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: عرفانی
اگر عاصی اگر مجرم اگر بی‌دین اگر مستمبه محشر کی گذارد دامن عفوت تهی‌دستم؟
ز بس خواناست از پیشانی‌ام خط گنهکاریتواند نامۀ اعمال شد آیینه در دستم
نگاه ظاهر و باطن، یکی کردم، تو را دیدمرسا شد، این دو کوته رشته را با هم چو پیوستم
ندیدم کلفت از کس تا نکردم کلفتی با کسنرنجیدم ز رنجانیدن کس تا زبان بستم
نرنجانیدم از خود هیچ‌کس را غیر این واعظکه با سر پنجۀ تأثیر افغان خاطری خَستم