دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =هوای کربلا | نام شاعر =غلامرضا سازگار | قالب = | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۹بیت | منبع = }} {{هم...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد
  | مطلع=دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد
  | تصویر =  
  | نام شعر=هوای کربلا
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = غلامرضا سازگار
  | نام شعر =هوای کربلا
  | مصحح =  
  | نام شاعر =غلامرضا سازگار
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =
  |قالب =
  | وزن =  
  |وزن =  
  | موضوع =امام حسین(ع)
  |موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۹بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{همچنین ببینید|غلامرضا سازگار}}
'''دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد''' را شاعر آیینی [[غلامرضا سازگار]] درباره حال و هوای کربلا سروده است. این '''غزل''' شعر آیینی در گونه '''مرثیه''' در '''دوازده بیت''' سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد|دل شکسته ام را اسیر و مبتلا کرد}}
{{ب|دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد|دل شکسته ام را اسیر و مبتلا کرد}}
خط ۳۳: خط ۲۹:
{{ب|برات کربلا را کسی گرفت (میثم)|که رو برای ایثار به سوی جبهه ها رفت}}
{{ب|برات کربلا را کسی گرفت (میثم)|که رو برای ایثار به سوی جبهه ها رفت}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعرهای غلامرضا سازگار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۰

دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرد هوای کربلا از
غلامرضا سازگار

موضوع: امام حسین(ع)
دوباره مرغ روحم هوای کربلا کرددل شکسته ام را اسیر و مبتلا کرد
زسر گذشته اشکم به لب رسیده جانمکه هر چه کرد با من فراق کربلا کرد
شود تمام هستی فدای آن دو دستیکه غرق بوسه با اشک علّی مرتضی کرد
نگشت آنی آن دست جدا زدامن دوستاگر چه تیغ دشمن زپیکرش جدا کرد
جز از برای داور دو تا نگشت اکبرچه شد که خصم کافر جبین او دو تا کرد
سزد همه جوانان حنا زخون ببندندکه جا به حجله خون یتیم مجتبی کرد
فدای آن جوانی که در نماز ایثارزخون وضو گرفت و به اکبر اقتدا کرد
فدای شیر خواری که وقت جان نثاریدو چشم خود ببست و دو لب به خنده وا کرد
فدای آن شهیدی که زیر تیغ قاتلسرش بریده گشت و به شیعیان دعا کرد
فدای جسم پاکی که قطعه قطعه گردیدزقطره قطره خونش حسین را صدا کرد
فدای آن شهیدی که در کنار سنگربه گریه یا حسین گفت به خنده جان فدا کرد
برات کربلا را کسی گرفت (میثم)که رو برای ایثار به سوی جبهه ها رفت