خواجه حق پیشوای راستین (عطار)

خواجهٔ حق پیشوای راستین		کوه حلم و باب علم و قطب دین
ساقی کوثر، امام رهنمای		ابن عم مصطفا، شیرخدای
مرتضای مجتبا، جفت بتول		خواجهٔ معصوم، داماد رسول
در بیان رهنمونی آمده		صاحب اسرار سلونی آمده
مقتدا بی‌شک باستحقاق اوست		مفتی مطلق علی الاطلاق اوست
چون علی از غیبهای حق یکیست		عقل را در بینش او کی شکیست
هم ز اقضیکم علی جان آگه است		هم علی ممسوس فی ذات الله است
از دم عیسی کسی گر زنده خاست		او بدم دست بریده کرد راست
گشته اندر کعبه آن صاحب قبول		بت شکن بر پشتی دوش رسول
در ضمیرش بود مکنونات غیب		زان برآوردی ید بیضا ز جیب
گر ید بیضا نبودیش آشکار		کی گرفتی ذوالفقار آنجا قرار
گاه در جوش آمدی از کار خویش		گه فرو گفتی بچه اسرار خویش
در همه آفاق هم دم می‌نیافت		در درون می‌گشت و محرم می‌نیافت

نور چشم مصطفی و مرتضی

شمع جمع انبیاء و اولیا

همچنین وی درباره امام حسین(ع) نیز شعری سروده است که در آن اشاره به تداوم امامت و نه معصوم از نسل امام حسین(ع) است و مطلع شعر «امامی کافتاب خافِقَیْن است» است.

امامی کافتاب خافِقَیْن است

امام از ماه تا ماهی حسین است