ای خوش آن روزی که گویند این خبر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای خوش آن روزی که گویند این خبر | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمّدحسن آیتی بیرجندی | قالب =غزل | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن | موضوع = امام مهدی(ع) | مناسبت =انتظار | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارس...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =ای خوش آن روزی که گویند این خبر
  | مطلع=ای خوش آن روزی که گویند این خبر
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = محمّدحسن آیتی بیرجندی
  | نام شعر =
| مصحح =  
  | نام شاعر =محمّدحسن آیتی بیرجندی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
  |قالب = قصیده
  | موضوع = امام مهدی(ع)
  |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن
  | مناسبت =انتظار
  |موضوع = امام مهدی(ع)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۱۰بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''ای خوش آن روزی که گویند این خبر''' مطلع شعری از [[محمّدحسن آیتی بیرجندی]] با موضوع امام مهدی(ع) است. این شعر آیینی در گونه توسل و در ده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
'''ای خوش آن روزی که گویند این خبر''' مطلع شعری از [[محمّدحسن آیتی بیرجندی]] با موضوع امام مهدی(ع) است. این شعر آیینی در گونه توسل و در ده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.

نسخهٔ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۲

ای خوش آن روزی که گویند این خبر از
محمّدحسن آیتی بیرجندی



در قالب قصیده

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن

موضوع: امام مهدی(ع)

ای خوش آن روزی که گویند این خبر مطلع شعری از محمّدحسن آیتی بیرجندی با موضوع امام مهدی(ع) است. این شعر آیینی در گونه توسل و در ده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.

متن شعر

ای خوش آن روزی که گویند این خبرمهدی صاحب زمان آید همی
این جهان را بازجان آید همییعنی آن جان جهان آید همی
این خبربدهید با دل مردگانعیسی بخشنده جان آید همی
ای خریداران شمارامژده بادیوسفی با کاروان آید همی
برسراین خلق ازلطف خداظلّ یزدان، سایبان آید همی
گوی، هان یادشمن دجّال چشممهدی آخر زمان آید همی
احمد ثانی پی تعلیم خلقبالب معجزنشان آید همی
هرکه دیدش گفت اینک مرتضیذوالفقارش برمیان آید همی
آورد تا آیت فتح و ظفرجبرئیل ازآسمان آید همی
آب های رفته بازآید به جویسبزوخرّم بوستان آید همی

پانویس

منابع