ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش
  | مطلع=ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش
  | تصویر =
  | نام شعر=
File:کتیبه حرم امام رضا(از جان ببوس).jpg
| شاعر = حافظ شیرازی
 
  | مصحح =  
  | توضیح تصویر =  
  | بخشی از دیوان =
  | نام شعر =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | نام شاعر =حافظ شیرازی
  |قالب = غزل
  | قالب = غزل
  |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  |موضوع = اهل بیت(ع)
  | موضوع =اهل بیت(ع)
  | قبلی =
  | مناسبت =مدح و زیارت
| بعدی =  
  | زمان سرایش = قرن هفتم
  | سال خورشیدی =  
  | زبان = فارسی کهن
  | سال میلادی =
  | تعداد ابیات =۹بیت
  | سال قمری =  
  | منبع =  
  | یادداشت = بیت ششم در کتیبه سنگی در حرم امام رضا(ع) منقش شده است • صغیر اصفهانی هم در تضمین شعر حافظ شعری سروده است.
}}
}}


'''ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش''' شعری از [[حافظ شیرازی]] از شعرای ایرانی قرن هفتم است. این شعر در قالب غزل در نه بیت درباره اهل بیت(ع) سروده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش|پـیـوسـتـه در حـمـایـت لطـف اله باش}}
{{ب|ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش|پـیـوسـتـه در حـمـایـت لطـف اله باش}}
خط ۳۳: خط ۳۰:


==نکته ای از شعر==
==نکته ای از شعر==
بیت ششم در کتیبه سنگی در حرم امام رضا(ع) منقش شده است.
صغیر اصفهانی هم در تضمین شعر حافظ شعری سروده است.
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع اهل بیت(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:اشعار ماندگار حرم]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۹

ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باش از
حافظ شیرازی



در قالب غزل

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: اهل بیت(ع)
بیت ششم در کتیبه سنگی در حرم امام رضا(ع) منقش شده است • صغیر اصفهانی هم در تضمین شعر حافظ شعری سروده است.


ای دل غلام شاه جهان باش و شاه باشپـیـوسـتـه در حـمـایـت لطـف اله باش
از خارجـی هزار به یک جو نمی خرندگو، کوه تا به کـوه منـافق سپـاه بـاش
چون احمدم شـفـیع بود روز رسـتخیزگو این تن بـلاکش مـن پـرگنـاه بـاش
آن را که دوستی علی نیست کافر استگـو زاهـد زمانـه و گو شـیخ راه بـاش
امـروز زنـده ام بـه ولای تـو یا عـلیفـردا به روح پـاک امامان گـواه بـاش
قبر امام هشـتم و سـلطان دیـن رضـااز جان ببوس و بر در آن بارگاه باش
دستت نمی رسد که بچینی گلی زشاخبـاری به پـای گلبن ایشـان گیاه بـاش
مرد خـدا شـنـاس که تـقـوی طلب کندخواهی سپید جامه و خواهی سیاه باش
حـافظ طریـق بـنـدگی شـاه پـیـشـه کنوانگاه در طریق چـو مـردان راه بـاش

نکته ای از شعر