ای کاش فراغتی فراهم می‌شد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی تراث
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای کاش فراغتی فراهم می‌شد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = میلاد عرفان‌پور | قالب = رباعی | وزن =مفاعیلن مفاعیلن فعولن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۲ب...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات شعر
    {{سرصفحه
      | عنوان =ای کاش فراغتی فراهم می‌شد
      | مطلع= ای کاش فراغتی فراهم می‌شد
      | تصویر =  
      | نام شعر=
      | توضیح تصویر =  
    | شاعر = میلاد عرفان‌پور
      | نام شعر =
      | مصحح =  
      | نام شاعر = میلاد عرفان‌پور
      | بخشی از دیوان =
      | قالب = رباعی
      | بخشی از مجموعه اشعار =
      | وزن =مفاعیلن مفاعیلن فعولن  
      |قالب = رباعی
      | موضوع = امام حسین(ع)
      |وزن = مفاعیلن مفاعیلن فعولن
      | مناسبت =
      |موضوع = حضرت زینب(س)
      | زمان سرایش = معاصر
      | قبلی =
      | زبان = فارسی
    | بعدی =  
      | تعداد ابیات = ۲بیت
      | سال خورشیدی =  
      | منبع =  
      | سال میلادی =
      | سال قمری =  
      | یادداشت =
    }}
    }}


    '''ای کاش فراغتی فراهم می‌شد''' مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، [[میلاد عرفان‌پور]] درباره امام حسین(ع) است.
    این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن سروده شده است.
    ==متن شعر==
    {{شعر}}
    {{شعر}}
    {{ب|ای کاش فراغتی فراهم می‌شد|از وسعت دردهای تو کم می‌شد}}
    {{ب|ای کاش فراغتی فراهم می‌شد|از وسعت دردهای تو کم می‌شد}}
    {{ب|این ‌بار مصیبتی که بر شانۀ توست،|ایوب اگر داشت، قدش خم می‌شد}}
    {{ب|این ‌بار مصیبتی که بر شانۀ توست،|ایوب اگر داشت، قدش خم می‌شد}}
    {{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}
    ==پانویس==
    ==منابع==
    [[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۶

    ای کاش فراغتی فراهم می‌شد از
    میلاد عرفان‌پور



    در قالب رباعی

    با وزن مفاعیلن مفاعیلن فعولن

    موضوع: حضرت زینب(س)


    ای کاش فراغتی فراهم می‌شداز وسعت دردهای تو کم می‌شد
    این ‌بار مصیبتی که بر شانۀ توست،ایوب اگر داشت، قدش خم می‌شد