با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = فاضل نظری | قالب = غزل | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = عرفانی توحیدی | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان = با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج
  | مطلع= با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = فاضل نظری
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر = فاضل نظری
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  |قالب = غزل
  | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | موضوع = عرفانی توحیدی
  |موضوع = عرفانی توحیدی
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۵بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


'''با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج''' از اشعار توحیدی مناجاتی [[فاضل نظری]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، توحیدی در پنج بیت سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج|حرفی بزن ای قلب مرا برده به تاراج}}
{{ب|با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج|حرفی بزن ای قلب مرا برده به تاراج}}
خط ۲۵: خط ۲۳:
{{ب|یک بار دگر کاش به ساحل برسانی|صندوقچه ای را که رها گشته در امواج}}
{{ب|یک بار دگر کاش به ساحل برسانی|صندوقچه ای را که رها گشته در امواج}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
{{پانویس}}
== منابع ==
[[رده:شعرهای مناجاتی]]
[[رده:شعرهای توحیدی]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۵

با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج از
فاضل نظری



در قالب غزل

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: عرفانی توحیدی


با من که به چشم تو گرفتارم و محتاجحرفی بزن ای قلب مرا برده به تاراج
ای موی پریشان تو دریای خروشانبگذار مرا غرق کند این شب مواج
یک عمر دویدیم و به جایی نرسیدیمیک آه کشیدیم و رسیدیم به معراج
ای کشتۀ سوزاندۀ بر باد سپردهجز عشق نیاموختی از قصه حلاج
یک بار دگر کاش به ساحل برسانیصندوقچه ای را که رها گشته در امواج