بتگر بتی تراشد ورا همی پرستد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =بتگر بتی تراشد ورا همی پرستد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =ناصر خسرو | قالب =غزل | وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | موضوع =اهل بیت(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۷بیت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =بتگر بتی تراشد ورا همی پرستد
  | مطلع= بتگر بتی تراشد ورا همی پرستد
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = ناصر خسرو
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =ناصر خسرو
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  |قالب =قصیده
  | وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
  |وزن = مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن
  | موضوع =اهل بیت(ع)
  |موضوع = اهل بیت(ع)
  | مناسبت =مرثیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


'''بتگر بتی تراشد ورا همی پرستد''' غزل شعری از شاعر قدیمی [[ناصر خسرو]] درباره اهل بیت(ع) است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن است. این شعر در هفت بیت سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|بتگر بتی تراشد ورا همی پرستد|زو نیست رنج کس را نه زان خدای سنگین}}
{{ب|بتگر بتی تراشد ورا همی پرستد|زو نیست رنج کس را نه زان خدای سنگین}}
خط ۲۷: خط ۲۵:
{{ب|پیش تواند حاضر اهل جفا و لعنت|لعنت چرا فرستی خیره به چین و ماچین}}
{{ب|پیش تواند حاضر اهل جفا و لعنت|لعنت چرا فرستی خیره به چین و ماچین}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۴

بتگر بتی تراشد ورا همی پرستد از
ناصر خسرو



در قالب قصیده

با وزن مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن

موضوع: اهل بیت(ع)


بتگر بتی تراشد ورا همی پرستدزو نیست رنج کس را نه زان خدای سنگین
تو چون بتی گزیدی کز شر و رنج آن بتبرکنده گشت و کشته یک رویه آل یاسین
آن کز بت تو آمد بر عترت پیمبراز تیغ حیدر آمد بر اهل بدر و صفین
لعنت کنم بر آن بت کز امّت محمداو بود جاهلان را زوّال بت نخستین
لعنت کنم بر آن بت کز فاطمه فدک رابستد به قهر تا شد رنجور و خوار و غمگین
لعنت کنم بر آن بت کو کرد وشیعت اوحلق حسین تشنه در خون خضاب و رنگین
پیش تواند حاضر اهل جفا و لعنتلعنت چرا فرستی خیره به چین و ماچین