دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =آن لاله که عشق و خون بهارش بودند | نام شاعر = سیدمحمدجواد شرافت | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع = فرزندان حضرت زینب (ع) |...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان = [[دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم]]
  | مطلع=دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = سیدمحمدجواد شرافت
  | نام شعر =آن لاله که عشق و خون بهارش بودند
  | مصحح =  
  | نام شاعر = [[سیدمحمدجواد شرافت]]
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = [[رباعی]]
  |قالب = رباعی
  | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع  
  |وزن = مفعول مفاعیل مفاعیلن فع  
  | موضوع = [[فرزندان حضرت زینب (ع)]]
  |موضوع = فرزندان حضرت زینب(ع)
  | مناسبت =مرثیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =   عقیق شکسته
  | سال قمری =  
وزن
| یادداشت =
}}
}}
'''دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم''' غزل مرثیه ای از [[سیدمحمدجواد شرافت]]، [[شاعر آیینی]] معاصر است.
==معرفی==
{{اصلی|سیدمحمدجواد شرافت}}
«دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم» را در سیدمحمدجواد شرافت در هفت بیت سروده است. این سروده در قالب [[غزل]] با گونه [[مرثیه]] می‌باشد. این [[شعر آیینی]] در [[وزن]] مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن است.


==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم|رسیده‌ایم که در جمع عاشقان باشیم}}
{{ب|دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم|رسیده‌ایم که در جمع عاشقان باشیم}}
خط ۳۰: خط ۲۵:
{{ب|دو نوجوان فدایی، دو نوجوان شهید|همان که آرزوی مادر است، آن باشیم}}
{{ب|دو نوجوان فدایی، دو نوجوان شهید|همان که آرزوی مادر است، آن باشیم}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
عقیق شکسته
==منابع==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷

دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم از
سیدمحمدجواد شرافت



در قالب رباعی

با وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع

موضوع: فرزندان حضرت زینب(ع)


دویده‌ایم که همراه کاروان باشیمرسیده‌ایم که در جمع عاشقان باشیم
به شوق اوج گرفتن ستاره آمده‌ایمکه خاک‌بوس قدم‌های آسمان باشیم
شما و این همه غربت، چگونه جان ندهیمخدا کند که سزاوار بذل جان باشیم
دو چشم حضرت مادر دو چشمه باران استچگونه شاهد این درد بی‌کران باشیم؟
دویده در رگ ما خون جعفر طیّارزمان آن شده تا عرش، پرزنان باشیم
دو بال سبز پریدن به اذن دست شماستاگر اجازه دهید از پرندگان باشیم
دو نوجوان فدایی، دو نوجوان شهیدهمان که آرزوی مادر است، آن باشیم