پس بیامد شاه معشوق الست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = پس بیامد شاه معشوق الست | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = یم فاطمی | نام شاعر = ناصرالدین شاه قاجار | قالب = غزل | وزن = | موضوع = علی اکبر(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۸بیت | منبع = }} '''پس بیا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان = پس بیامد شاه معشوق الست
  | مطلع=پس بیامد شاه معشوق الست
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = یم فاطمی
  | نام شعر = یم فاطمی
  | مصحح =
  | نام شاعر = ناصرالدین شاه قاجار
| بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب = غزل
  | قالب = غزل
  | وزن =  
  | وزن =  
  | موضوع = علی اکبر(ع)
  | موضوع = علی اکبر(ع)
  | مناسبت =  
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۸بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''پس بیامد شاه معشوق الست''' را شاعر قدیمی [[نیر تبریزی]] سروده است. نیر این غزل هشت بیتی را در مصیبت حضرت علی اکبر(ع) سروده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|پس بیامد شاه معشوق الست|بر سر نعش علی اکبر نشست}}
{{ب|پس بیامد شاه معشوق الست|بر سر نعش علی اکبر نشست}}
{{ب|چهر عالم تاب بنهادش به چهر|شد جهان تا از قِران ماه و مهر}}
{{ب|چهر عالم تاب بنهادش به چهر|شد جهان تا از قِران ماه و مهر}}
خط ۲۸: خط ۲۷:
{{ب|رفتی و بردی ز چشم باب، خواب|اکبرا بی تو جهان بادا خراب}}
{{ب|رفتی و بردی ز چشم باب، خواب|اکبرا بی تو جهان بادا خراب}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:شعر با موضوع حضرت علی اکبر(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۵

پس بیامد شاه معشوق الست از
یم فاطمی



در قالب غزل

موضوع: علی اکبر(ع)
پس بیامد شاه معشوق الستبر سر نعش علی اکبر نشست
چهر عالم تاب بنهادش به چهرشد جهان تا از قِران ماه و مهر
سر نهادش بر سر زانوی نازگفت کی بالید سرو سر فراز
ای درخشان اختر برج شَرَفچون شدی سهم حوادث را هدف
ای نگارین آهوی مشکین منبا تو روشن چشم عالم بین من
این بیابان جای خواب ناز نیستکایمن از صیاد تیر انداز نیست
خیز تا بیرون از این صحرا رویمنَک به سوی خیمه ی لیلا رویم
رفتی و بردی ز چشم باب، خواباکبرا بی تو جهان بادا خراب