هر سال ماجرای تو و سوگواری ات: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =هر سال ماجرای تو و سوگواری ‎ات | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = حسین دارند | قالب = غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت =حماسی | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد اب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =هر سال ماجرای تو و سوگواری ‎ات
  | مطلع=هر سال ماجرای تو و سوگواری ‎ات
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = حسین دارند
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر حسین دارند
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل  
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  |قالب =غزل  
  | موضوع = امام حسین(ع)  
  |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | مناسبت =حماسی
  |موضوع =امام حسین(ع)  
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
  | بعدی =  
  | تعداد ابیات =۸ بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
| سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''هر سال ماجرای تو و سوگواری ‎ات''' غزل شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع [[حسین دارند]] شاعرآیینی معاصر ایران است.
این شعر در هشت بیت در قالب غزل سروده است. موضوع این شعر درباره امام حسین(ع) در گونه حماسی با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|هر سال ماجرای تو و سوگواری ‎ات|عهدی‌ست با خدای تو و خون جاری‌ات}}
{{ب|هر سال ماجرای تو و سوگواری ‎ات|عهدی‌ست با خدای تو و خون جاری‌ات}}
{{ب|هر سال، نه که روز به روز از زبان عشق|گل می‌کند حدیث تو و سربه‌داری‌ات}}
{{ب|هر سال، نه که روز به روز از زبان عشق|گل می‌کند حدیث تو و سربه‌داری‌ات}}
خط ۲۹: خط ۲۷:
{{ب|یعنی که سربلند، هنوز ایستاده‌ایم|در انتظار منتقم خون جاری‌ات}}
{{ب|یعنی که سربلند، هنوز ایستاده‌ایم|در انتظار منتقم خون جاری‌ات}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۶

هر سال ماجرای تو و سوگواری ‎ات از
حسین دارند



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: امام حسین(ع)
هر سال ماجرای تو و سوگواری ‎اتعهدی‌ست با خدای تو و خون جاری‌ات
هر سال، نه که روز به روز از زبان عشقگل می‌کند حدیث تو و سربه‌داری‌ات
در ما، یزید کشته نمی‌شد، اگر نبوداین راه را بلاغت آیینه‌داری‌ات
خم شد هزار مرتبه هفتادپشت صبرآن روز، پیش صبر تو و پایداری‌ات
می‌سوخت، می‌گداخت، در آن وسعت کبودبر کوه می‌رسید، اگر زخم کاری‌ات
پرپر شدند روی زمین، پیش چشم توآلاله‌های رنگ به رنگ بهاری‌ات
اینک، زمین به عشق تو همواره می‌تپداین است، رمز خون تو و ماندگاری‌ات
یعنی که سربلند، هنوز ایستاده‌ایمدر انتظار منتقم خون جاری‌ات