عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = مهدی باقر | قالب = غزل | وزن =فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت =حماسی | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست
  | مطلع=عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = مهدی باقر
  | نام شعر =
  | مصحح =
  | نام شاعر = مهدی باقر
| بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل  
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
  |قالب =غزل  
  | موضوع = امام حسین(ع)  
  |وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
  | مناسبت =حماسی
  |موضوع =امام حسین(ع)  
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۵ بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست''' غزل شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع [[مهدی باقر]] شاعرآیینی معاصر ایران است.
این شعر در پنج بیت در قالب غزل سروده است. موضوع این شعر درباره امام حسین(ع) در گونه حماسی با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست|سرخوش آن کس که در این ره سر و سامانش نیست}}
{{ب|عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست|سرخوش آن کس که در این ره سر و سامانش نیست}}
خط ۲۶: خط ۲۳:
{{ب|نیزه و تیغ و سنان ماند و سواران رفتند|هیچ، در دشت، به‌جز زخم شهیدانش نیست}}
{{ب|نیزه و تیغ و سنان ماند و سواران رفتند|هیچ، در دشت، به‌جز زخم شهیدانش نیست}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۸

عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیست از
مهدی باقر



در قالب غزل

با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

موضوع: امام حسین(ع)
عشق فهمید که جان چیست دل و جانش نیستسرخوش آن کس که در این ره سر و سامانش نیست
عشق تو راز بزرگی‌ست که درکش سخت استدرد من درد و بلایی‌ست که درمانش نیست
آن‌که قربان ره صدق و صفا می‌باشدآدمی نیست در این دهر که قربانش نیست
دعوتت بانگ اذانی‌ست که می‌خواندمانکربلای تو نمازی‌ست که پایانش نیست
نیزه و تیغ و سنان ماند و سواران رفتندهیچ، در دشت، به‌جز زخم شهیدانش نیست