به يوم الترويه محمل ببستند: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =به يوم الترويه محمل ببستند | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =محل ببستند | نام شاعر =میرزا محسن حالی اردبیلی | قالب =غزل فخیم | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =یوم الترویه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه شعر
  | عنوان =به يوم الترويه محمل ببستند
  | مطلع=به يوم الترويه محمل ببستند
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = میرزا محسن حالی اردبیلی
  | نام شعر =محل ببستند
  | مصحح =  
  | نام شاعر =میرزا محسن حالی اردبیلی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل فخیم
  |قالب =غزل فخیم
  | وزن =  
  |وزن =  
  | موضوع =امام حسین(ع)
  |موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت =یوم الترویه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۹بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


{{همچنین ببینید|میرزا محسن حالی اردبیلی}}
'''به يوم الترويه محمل ببستند''' را [[میرزا محسن حالی اردبیلی]] '''شاعر آیینی''' درباره حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا سروده است. این '''مثنوی''' شعری در گونه '''مرثیه''' در '''نه بیت''' سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|به يوم الترويه محمل ببستند|خواتين اندر آن محمل نشستند}}
{{ب|به يوم الترويه محمل ببستند|خواتين اندر آن محمل نشستند}}
خط ۳۰: خط ۲۷:
{{ب|مبادا آن كه آزارش نمايی|هم آزار دل زارش نمايی}}
{{ب|مبادا آن كه آزارش نمايی|هم آزار دل زارش نمايی}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعرهای حالی اردبیلی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۹

به يوم الترويه محمل ببستنداز میرزا محسن حالی اردبیلیدر قالب غزل فخیمموضوع: امام حسین(ع)
به يوم الترويه محمل ببستندخواتين اندر آن محمل نشستند
حرم را از حرم كردند بيرونهمه سرگشته اندر دشت و هامون
کسانی را که بر عالم پناهندبرون کردند از بیت خداوند
همه قربانیان کعبه ی دلبرون خرگه زدند از کعبه ی گل
مهار ناقه‌ی بانوی ذيجودبه دستان طرمّاح عدی بود
حُدی با زنگ اشتر گشت چون جفتطرماح عدی با آن شتر گفت
همين بانو كه در محمل نشستهدل از قيد علايق ها گسسته
مهين دخت اميرالمؤمنين استکه او فرمانده روی زمين است
مبادا آن كه آزارش نمايیهم آزار دل زارش نمايی