شاعر آیینی:سید محمد شیرازی (رضوانی): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر
{{جعبه اطلاعات شاعر
  | نام = سیدمحمد شیرازی
  | نام = سیدمحمد شیرازی
  | تصویر =  
  | تصویر = سید فصیح الزمان شیرازی.jpg
 
 
  | توضیح تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | سرشناسی =  
  | سرشناسی =  
خط ۲۳: خط ۲۵:
  | وب‌گاه =  
  | وب‌گاه =  
}}
}}
'''سید محمد شیرازی''' (۱۲۴۰ - ۱۳۲۴ش) ملقب به فصیح‌الزمان و متخلص به رضوانی از شاعران اواخر دوره قاجار و بعد از آن بود. ناصر الدین شاه به او «فصیح الزمان» و مظفرالدین شاه «سلطان الواعظین» لقب داده است.
'''سیدمحمد شیرازی''' (۱۲۴۰ - ۱۳۲۴ش) ملقب به فصیح‌الزمان و متخلص به رضوانی از شاعران اواخر دوره قاجار و بعد از آن بود. ناصر الدین شاه به او «فصیح الزمان» و مظفرالدین شاه «سلطان الواعظین» لقب داده است.
==معرفی==
==معرفی==
سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیح‌الزمان سال‌هایی متمادی در تهران منبر می‌رفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار [[ناصرالدین شاه]] راه پیدا کرده و از او لقب «فصیح‌الزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطان‌الواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابن‌بابویه شهر ری به خاک سپرده شد.  
سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیح‌الزمان سال‌هایی متمادی در تهران منبر می‌رفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار [[ناصرالدین شاه]] راه پیدا کرده و از او لقب «فصیح‌الزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطان‌الواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابن‌بابویه شهر ری به خاک سپرده شد.  
==شعر==
==شعر==
===اشعار معروف===
از وی دیوان اشعاری به جا مانده است. [[غزل]] شعر معروف فصیح الزمان با موضوع انتظار:
از وی دیوان اشعاری به جا مانده است. [[غزل]] شعر معروف فصیح الزمان با موضوع انتظار:
{{شعر}}
{{شعر}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۳

سیدمحمد شیرازی
سید فصیح الزمان شیرازی.jpg
اطلاعات شاعر
نام شاعرسیدمحمد شیرازی
لقبسلطان الواعظین
مشهورفصیح الزمان شیرازی
تخلصرضوانی
محل تولدفسا
تاریخ تولد۱۲۴۰ش
محل زندگیتهران
آرامگاهابن بابویه


سیدمحمد شیرازی (۱۲۴۰ - ۱۳۲۴ش) ملقب به فصیح‌الزمان و متخلص به رضوانی از شاعران اواخر دوره قاجار و بعد از آن بود. ناصر الدین شاه به او «فصیح الزمان» و مظفرالدین شاه «سلطان الواعظین» لقب داده است.

معرفی

سیدمحمد شیرازی متخلص به «رضوانی» سال ۱۲۴۰ در شهر فسا متولد شد. پس از تحصیل علوم حوزوی در اصفهان و قم، به تهران مهاجرت کرد و به وعظ و خطابه پرداخت. فصیح‌الزمان سال‌هایی متمادی در تهران منبر می‌رفت که با استقبال عوام و خواص روبرو شد. خِبرگی او در سخنوری سبب شد به دربار ناصرالدین شاه راه پیدا کرده و از او لقب «فصیح‌الزمان» را دریافت کند. مظفرالدین شاه نیز به او لقب «سلطان‌الواعظین» را داد. وی در سال ۱۳۲۴ در تهران درگذشت و در آرامستان ابن‌بابویه شهر ری به خاک سپرده شد.

شعر

از وی دیوان اشعاری به جا مانده است. غزل شعر معروف فصیح الزمان با موضوع انتظار:

همه هست آرزویم که ببینم از تو روییچه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

پانویس

منابع