ای بلندای آسمان جاهت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه شعر | ||
| | | مطلع=ای بلندای آسمان، جاهت | ||
| | | نام شعر=ای بلندای آسمان | ||
| | | شاعر = محمدجواد محبت | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| قالب =غزل | | بخشی از مجموعه اشعار = | ||
| وزن = | |قالب = غزل | ||
| موضوع = | |وزن = | ||
| | |موضوع = امام علی(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| سال قمری = | |||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|ای بلندای آسمان، جاهت|ای بهشت خدا، نظرگاهت}} | {{ب|ای بلندای آسمان، جاهت|ای بهشت خدا، نظرگاهت}} | ||
| خط ۳۳: | خط ۲۵: | ||
{{ب|حقّ نان و نمک به حرمت توست|حرمت آنچه بود دلخواهت}} | {{ب|حقّ نان و نمک به حرمت توست|حرمت آنچه بود دلخواهت}} | ||
{{ب|آن که تشریف «هل اتی»یت داد|خواند در مرتبت یداللّهت}} | {{ب|آن که تشریف «هل اتی»یت داد|خواند در مرتبت یداللّهت}} | ||
{ب|با تو چون داشت لطف بی پایان|کرد بر اولیای خود، شاهت}} | {{ب|با تو چون داشت لطف بی پایان|کرد بر اولیای خود، شاهت}} | ||
{{ب|در کرامات خندق و خیبر|دست حق بود یار و همراهت}} | {{ب|در کرامات خندق و خیبر|دست حق بود یار و همراهت}} | ||
{{ب|همه جا با تو بود و روز غدیر|کرد از فضل خویش آگاهت}} | {{ب|همه جا با تو بود و روز غدیر|کرد از فضل خویش آگاهت}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۱
| ای بلندای آسماناز محمدجواد محبتدر قالب غزلموضوع: امام علی(ع) |
| ای بلندای آسمان، جاهت | ای بهشت خدا، نظرگاهت | |
| آستان تو، آستان صفا | آرزو همنشین درگاهت | |
| بود آیینه رسول اللّه | روح بیدار و جان آگاهت | |
| آه از آن رنجها که آوردند | اشک در چشم و ناله در چاهت | |
| بیم حق بود و درد مردم بود | صدق در اشک و سوز در آهت | |
| قصّهای شد دراز، در دنیا | دست از مال غیر، کوتاهت | |
| حقّ نان و نمک به حرمت توست | حرمت آنچه بود دلخواهت | |
| آن که تشریف «هل اتی»یت داد | خواند در مرتبت یداللّهت | |
| با تو چون داشت لطف بی پایان | کرد بر اولیای خود، شاهت | |
| در کرامات خندق و خیبر | دست حق بود یار و همراهت | |
| همه جا با تو بود و روز غدیر | کرد از فضل خویش آگاهت |