شاعر آیینی:سیدرضا موید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | نام =سید رضا موید | تصویر = اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | سرشناسی = | نام اصلی = | زمینه فعالیت = شعر آیینی | ملیت = ایرانی | تاریخ تولد =۱۳۲۱ | محل...» ایجاد کرد)
 
جز (E Amini صفحهٔ سیدرضا موید را به شاعر آیینی:سیدرضا موید منتقل کرد)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
| نام                    =سید رضا موید
| نام                    =سید رضا موید
| تصویر                  =
| تصویر                  =File:Images.jpg
اندازه تصویر            =
| اندازه تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| توضیح تصویر            =
| سرشناسی            =  
| سرشناسی            =  
خط ۵۰: خط ۵۰:


== معرفی ==
== معرفی ==
سیدرضا مؤید سال ۱۳۲۱ در [[مشهد مقدس]] دیده به جهان گشود. وی تحصیلات مقدماتی را در مکتب‌خانه‌ گذراند و بعد به شغل آزاد روی آورد. او سرودن را از ۱۲ سالگی آغاز کرد. او همچنین عضو شورای شعر انجمن ادبی رضوی، [[آستان قدس رضوی]] بوده است. مؤید اشعاری سرود که همواره مورد استفاده [[ستایشگران]] اهل بیت (ع) قرار گرفته است و تخلص شعری او «موید» است. او برای اکثر اشخاص مهم [[مذهب تشیع]] مانند [[حضرت ابوطالب (ع)]]، [[حضرت آمنه (س)]]، حضرت فاطمه بنت اسد و حضرت ام کلثوم [[شعر آیینی]] سروده است. موید خادم [[حرم رضوی]] بود. سرانجام در ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۱ دار فانی را وداع گفت و در حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد. در پی در گذشت وی [[سیدعلی خامنه ای]] رهبر [[جمهوری اسلامی ایران]] پیام تسلیت دادند که در آن نوع شعرهای او را «روان و دلنشین» و «در خدمت معارف و ارزشهای دینی» خواندند. «گل‌های اشک»، «جلوه‌های رسالت»، «نغمه‌های ولایت»، «سفینه‌های نور» و «چکامه عشق» بخشی از آثار متعدد او است. شعری درباره [[حضرت زهرا (س)]] سروده است:
سیدرضا مؤید سال ۱۳۲۱ در مشهد دیده به جهان گشود. وی تحصیلات مقدماتی را در مکتب‌خانه‌ گذراند و بعد به شغل آزاد روی آورد. او سرودن را از ۱۲ سالگی آغاز کرد. او همچنین عضو شورای شعر انجمن ادبی رضوی، آستان قدس رضوی بوده است. مؤید اشعاری سرود که همواره مورد استفاده ستایشگران اهل بیت (ع) قرار گرفته است و تخلص شعری او «موید» است. او برای اکثر اشخاص مهم مذهب تشیع مانند حضرت ابوطالب (ع)، حضرت آمنه (س)، حضرت فاطمه بنت اسد و حضرت ام کلثوم [[شعر آیینی]] سروده است. موید خادم حرم رضوی بود.
{{شعر}}
{{ب|گر نگاهی به ما كند زهرا|دردها را دوا كند زهرا}}
{{پایان شعر}}
همچنین شعر دیگری در وصف حضرت زهرا (س):
{{شعر}}
{{ب|سرمایه محبت زهراست دین من|من دین خویش را به دو دنیا نمی‌دهم}}
{{پایان شعر}}
در مورد محبت [[امام حسین (ع)]] شعری دارد با مطلع:
{{شعر}}
{{ب|مهر تو را به عالم امکان نمی‌دهم|این گنج پربهاست من ارزان نمى‏‌دهم}}
{{پایان شعر}}
 


=== درگذشت ===
مؤید در ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۱ درگذشت و در حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد. در پی در گذشت وی سیدعلی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران پیام تسلیتی دادند که در آن نوع شعرهای او را «روان و دلنشین» و «در خدمت معارف و ارزشهای دینی» خواندند. «گل‌های اشک»، «جلوه‌های رسالت»، «نغمه‌های ولایت»، «سفینه‌های نور» و «چکامه عشق» بخشی از آثار متعدد او است.
==پانویس==
==پانویس==
==منابع==
==منابع==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۳

شاعر آیینی:سیدرضا موید
Images.jpg
اطلاعات
زمینه فعالیتشعر آیینی
ملیتایرانی
محل زندگیمشهد
سبک نوشتاریشعرآیینی
دیوان اشعار«گل‌های اشک»، «جلوه‌های رسالت»، «نغمه‌های ولایت»، «سفینه‌های نور» و «چکامه عشق»
تخلصموید


سیدرضا مؤید از شاعران آیینی ایران است. تخلص شعری او «موید» است. «گل‌های اشک»، «جلوه‌های رسالت»، «نغمه‌های ولایت»، «سفینه‌های نور» و «چکامه عشق» بخشی از آثار شعری او است.

معرفی

سیدرضا مؤید سال ۱۳۲۱ در مشهد دیده به جهان گشود. وی تحصیلات مقدماتی را در مکتب‌خانه‌ گذراند و بعد به شغل آزاد روی آورد. او سرودن را از ۱۲ سالگی آغاز کرد. او همچنین عضو شورای شعر انجمن ادبی رضوی، آستان قدس رضوی بوده است. مؤید اشعاری سرود که همواره مورد استفاده ستایشگران اهل بیت (ع) قرار گرفته است و تخلص شعری او «موید» است. او برای اکثر اشخاص مهم مذهب تشیع مانند حضرت ابوطالب (ع)، حضرت آمنه (س)، حضرت فاطمه بنت اسد و حضرت ام کلثوم شعر آیینی سروده است. موید خادم حرم رضوی بود.

درگذشت

مؤید در ۱۵ مهر ماه ۱۴۰۱ درگذشت و در حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد. در پی در گذشت وی سیدعلی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران پیام تسلیتی دادند که در آن نوع شعرهای او را «روان و دلنشین» و «در خدمت معارف و ارزشهای دینی» خواندند. «گل‌های اشک»، «جلوه‌های رسالت»، «نغمه‌های ولایت»، «سفینه‌های نور» و «چکامه عشق» بخشی از آثار متعدد او است.

پانویس

منابع