هر دم به گوشم می رسد آوای زنگ قافله: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =هر دم به گوشم می رسد آوای زنگ قافله | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =زنگ قتفله | نام شاعر =غلامرضا سازگار | قالب = | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =حرکت کاروان حسینی ۲۸رجب | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع= | ||
| | | نام شعر=زنگ قتفله | ||
| | | شاعر = غلامرضا سازگار | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| قالب = | | بخشی از مجموعه اشعار = | ||
| وزن = | |قالب = | ||
| موضوع =امام حسین(ع) | |وزن = | ||
| | |موضوع =امام حسین(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| سال قمری = | |||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|هر دم به گوشم می رسد آوای زنگ قافله|ايــن قافله تــــا کربلا ديگــر نـــدارد فاصله}} | {{ب|هر دم به گوشم می رسد آوای زنگ قافله|ايــن قافله تــــا کربلا ديگــر نـــدارد فاصله}} | ||
{{ب|از کعبه گِـــل آمده، تـــا کعبه دل می رود|اين کاروان غم فزا، منزل به منزل می رود}} | {{ب|از کعبه گِـــل آمده، تـــا کعبه دل می رود|اين کاروان غم فزا، منزل به منزل می رود}} | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۸: | ||
{{ب|وقتی رقيه پــرده محمل بـه بالا می برد|دل می برد از قافله چون نام بابا می برد}} | {{ب|وقتی رقيه پــرده محمل بـه بالا می برد|دل می برد از قافله چون نام بابا می برد}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۹
| هر دم به گوشم می رسد آوای زنگ قافله | ايــن قافله تــــا کربلا ديگــر نـــدارد فاصله | |
| از کعبه گِـــل آمده، تـــا کعبه دل می رود | اين کاروان غم فزا، منزل به منزل می رود | |
| يک زن ميان محملی، بر ناقه در تاب و تب است | عبـاس و اکبــر دور او، ايـن زن خدا يا زينب است | |
| هر دم به گوشم می رسد آوای زنگ قافله | ايــن قافله تــــا کربلا ديگــر نـــدارد فاصله | |
| لحظه به لحظه می شود درد و غمش در دل فزون | گويـد حسينش زيــر لـب انّا اليه راجعون | |
| نجمه نمی گيـــرد نگــاه از روی ماه قاسمش | با اشک حسرت ميزند شانه به موی قاسمش | |
| هر دم به گوشم می رسد آوای زنگ قافله | ايــن قافله تــــا کربلا ديگــر نـــدارد فاصله | |
| در مهد آغوش رباب، رفته علی اصغر به خواب | بوسد گلـــوی نــاز او، امّــا دلــش در اضطراب | |
| وقتی رقيه پــرده محمل بـه بالا می برد | دل می برد از قافله چون نام بابا می برد |