السلام ای ساکن محنت سرای کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =السلام ای ساکن محنت سرای کربلا
  | مطلع=السلام ای ساکن محنت سرای کربلا
  | تصویر =  
  | نام شعر=محنت سرای کربلا
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = فضولی بغدادی
  | نام شعر =محنت سرای کربلا
  | مصحح =  
  | نام شاعر =فضولی بغدادی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = قصیده
  |قالب = قصیده
  | وزن =  
  |وزن =  
  | موضوع =امام حسین(ع)
  |موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت = مرثیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۲۳بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''السلام ای ساکن محنت سرای کربلا ''' را '''[[فضولی بغدادی]]''' درباره '''[[امام حسین(ع)]]''' سروده است. این شعر '''[[قصیده]]''' در گونه '''مرثیه''' در '''بیست و سه بیت''' سروده شده است. فضولی بغدادی شعر «السلام ای ساکن محنت سرای کربلا» را در وصف عاشوراییان و سوگ آنان سروده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|السلام ای ساکن محنت سرای کربلا|السلام ای مستمند و مبتلای کربلا}}
{{ب|السلام ای ساکن محنت سرای کربلا|السلام ای مستمند و مبتلای کربلا}}
خط ۴۴: خط ۴۰:
{{ب|هم چو سعی مروه لطف حق نبخشد اجرها|سعی ما را در زمین پر صفای کربلا}}
{{ب|هم چو سعی مروه لطف حق نبخشد اجرها|سعی ما را در زمین پر صفای کربلا}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۹

السلام ای ساکن محنت سرای کربلا محنت سرای کربلا از
فضولی بغدادی



در قالب قصیده

موضوع: امام حسین(ع)
السلام ای ساکن محنت سرای کربلاالسلام ای مستمند و مبتلای کربلا
السلام ای هربلای کربلا را کرده صبرالسلام ای مبتلای هر بلای کربلا
السلام ای بر تو خار کربلا تیغ جفاالسلام ای کشته تیغ جفای کربلا
السلام ای متصل با آب چشم و آه دلالسلام ای خسته آب و هوای کربلا
السلام ای غنچه نشگفته گلزار غممانده از غم تنگدل در تنگنای کربلا
السلام ای کرده جا در کربلا وز فیض خوددر دل اهل محبت کرده جای کربلا
السلام ای رشک برده زندهای هر دیاردر جوار مرقدت بر مردهای کربلا
یا شهید کربلا کردم بگرد طوف تورغبت سیر فضای غم فزای کربلا
یاد اندوه و غمت کردم شد از اندوه و غماز دل من تنگ تر بر من فضای کربلا
ریخت خون در کربلا از مردم چشم قضااز ازل این است گویا مقتضای کربلا
هر که اندر کربلا از دیده خون دل نریختغالبا آگه نشد از ماجرای کربلا
چرخ خاک کربلا را ساخت از خون تو گلکرد تدبیر نیاز آن گل برای کربلا
جای آن باشد که گر بویند آید بوی خونتا بنای دهر باشد از بنای کربلا
سرورا با یاد لبهای بخون آلوده اتخوردن خونست کارم چون گیای کربلا
اجر من این بس که گر میرم شود سر منزلمخاک پای جانفزای دلگشای کربلا
کربلا خوان عطای تست گردون دم بدممی رساند بر همه عالم صلای کربلا
هر که می اید بقدر سعی و استعداد خودبهره می گیرد از بحر عطای کربلا
نیست سبحه این که بر دستست ما را بلکه هستدانه چندی ز در بی بهای کربلا
یا شهید کربلا از من عنایت کم مکنچون تو شاه کربلایی من گدای کربلا
در دلم دردیست استیلای بیم معصیتشربتی می خواهم از دارالشفای کربلا
روزگاری شد که مأوای فضولی کربلاستنیست او را میل مأوایی ورای کربلا
هست امیدم که هرگز برنگردد تا ابدروی ما از کعبه حاجت روای کربلا
هم چو سعی مروه لطف حق نبخشد اجرهاسعی ما را در زمین پر صفای کربلا