والشّمس چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =والشّمس چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدجواد غفورزاده | قالب =غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | ت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =والشّمس چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین
  | مطلع=والشّمس چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = محمدجواد غفورزاده
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =محمدجواد غفورزاده
  | بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب =غزل
  | قالب =غزل
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | مناسبت =مرثیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۹بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''والشّمس چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین''' مطلع شعری از [[محمدجواد غفورزاده]] در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در نه بیت با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|«والشّمس» چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین|«واللّیل» آیتی‌ست ز موی تو یا حسین}}
{{ب|«والشّمس» چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین|«واللّیل» آیتی‌ست ز موی تو یا حسین}}
{{ب|سرچشمهٔ بقاست به فتوای عاشقان|یک جرعه از زلالِ سبوی تو یا حسین}}
{{ب|سرچشمهٔ بقاست به فتوای عاشقان|یک جرعه از زلالِ سبوی تو یا حسین}}
خط ۲۹: خط ۲۸:
{{ب|از ابتدا ضریح تو شش گوشه داشته‌ست|هر گوشه کعبه را به تماشا گذاشته‌ست}}
{{ب|از ابتدا ضریح تو شش گوشه داشته‌ست|هر گوشه کعبه را به تماشا گذاشته‌ست}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۱

والشّمس چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین از
محمدجواد غفورزاده



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: امام حسین(ع)
«والشّمس» چیست؟ جلوهٔ روی تو یا حسین«واللّیل» آیتی‌ست ز موی تو یا حسین
سرچشمهٔ بقاست به فتوای عاشقانیک جرعه از زلالِ سبوی تو یا حسین
تو تشنهٔ جمالِ خدایی و دوخته‌ستآب فرات، چشم به سوی تو یا حسین
محراب شاهد است، که وقت نماز عشقخون گلوست، آب وضوی تو یا حسین
کرده‌ست لاله‌زار، بیابان و دشت را«باغ کرامت است گلوی تو یا حسین»
وقتی که داد بوسه به رگ‌هایِ حنجرتزینب شنید، راز مگوی تو یا حسین
ای بهترین شقایقِ پرپر، هنوز همآزادگی‌ست، زنده به بوی تو یا حسین
همچون دمِ مسیح، شفابخش عالم استگرد و غبار و تربتِ کوی تو یا حسین
از ابتدا ضریح تو شش گوشه داشته‌ستهر گوشه کعبه را به تماشا گذاشته‌ست