گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌باید: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی تراث
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌باید | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =فانی بروجردی | قالب =غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۲بیت | منبع = }} '''گفت زینب ک...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات شعر
    {{سرصفحه
      | عنوان =گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌باید
      | مطلع=گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌باید
      | تصویر =  
      | نام شعر=
      | توضیح تصویر =  
    | شاعر = فانی بروجردی
      | نام شعر =
      | مصحح =  
      | نام شاعر =فانی بروجردی
      | بخشی از دیوان =
      | قالب =غزل
      | بخشی از مجموعه اشعار =
      | قالب =رباعی
      | وزن =  
      | وزن =  
      | موضوع =امام حسین(ع)
      | موضوع =امام حسین(ع)
      | مناسبت =
      | قبلی =
      | زمان سرایش = معاصر
      | بعدی =  
      | زبان = فارسی
      | سال خورشیدی =  
      | تعداد ابیات =۲بیت
      | سال میلادی =
      | منبع =  
      | سال قمری =
    | یادداشت =
    }}
    }}
    {{شعر}}


    '''گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌باید''' را شاعر آیینی [[فانی بروجردی]] درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه در دو بیت سروده شده است. قالب این شعر رباعیمی‌باشد.
    ==متن شعر==
    {{شعر}}
    {{ب|گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌باید|گریه بر خویش به هر شام و سحر می‌یابد}}
    {{ب|گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌باید|گریه بر خویش به هر شام و سحر می‌یابد}}
    {{ب|بهر بی‌برگی اولاد علی در ره شام|توشه از خون دل و لخت جگر می‌باید}}
    {{ب|بهر بی‌برگی اولاد علی در ره شام|توشه از خون دل و لخت جگر می‌باید}}
    {{پایان شعر}}
    ==پانویس==
    ==منابع==
    [[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۰

    گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌باید از
    فانی بروجردی



    در قالب رباعی

    موضوع: امام حسین(ع)
    گفت زینب که مرا دیدۀ تر می‌بایدگریه بر خویش به هر شام و سحر می‌یابد
    بهر بی‌برگی اولاد علی در ره شامتوشه از خون دل و لخت جگر می‌باید