ای ذرۀ کوچک مدار هستی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای ذرۀ کوچک مدار هستی | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدجواد غفورزاده | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع =رسول خدا(ص) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۲بیت |...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =ای ذرۀ کوچک مدار هستی
  | مطلع= ای ذرۀ کوچک مدار هستی
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = محمدجواد غفورزاده
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =محمدجواد غفورزاده
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = رباعی
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع
  |قالب = رباعی
  | موضوع =رسول خدا(ص)
  |وزن = مفعول مفاعیل مفاعیلن فع
  | مناسبت =
  |موضوع = رسول خدا(ص)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات = ۲بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


'''ای ذرۀ کوچک مدار هستی''' مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، [[محمدجواد غفورزاده]] درباره رسول خدا(ص) است.
این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|ای ذرۀ کوچک مدار هستی|ای آن‌که به رحمت خدا دل بستی}}
{{ب|ای ذرۀ کوچک مدار هستی|ای آن‌که به رحمت خدا دل بستی}}
خط ۲۴: خط ۲۲:
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


 
==تطبیق==
==پانویس==
از رسول الله(ص) حدیثی نقل شده است: «مِنْ أَفْضَلِ الْعَمَلِ إِدْخَالُ الـسُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِ تَقْـضِيَ عَنْهُ دَيْناً»
 
ترجمه:از بهترين کارها، خوشحال كردن مؤمن است با دست‌گیری از او.(النوادر للراوندی)
 
شاید بتوان گفت شاعر از این حدیث در شعر بهره برده است.
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع رسول خدا(ص)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۴

ای ذرۀ کوچک مدار هستی از
محمدجواد غفورزاده



در قالب رباعی

با وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع

موضوع: رسول خدا(ص)


ای ذرۀ کوچک مدار هستیای آن‌که به رحمت خدا دل بستی
از مؤمن غمدیده به دست آر دلیدر رفع نیاز او برآور دستی

تطبیق

از رسول الله(ص) حدیثی نقل شده است: «مِنْ أَفْضَلِ الْعَمَلِ إِدْخَالُ الـسُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِ تَقْـضِيَ عَنْهُ دَيْناً» ترجمه:از بهترين کارها، خوشحال كردن مؤمن است با دست‌گیری از او.(النوادر للراوندی) شاید بتوان گفت شاعر از این حدیث در شعر بهره برده است.