ماه فرو ماند از جمال محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ماه فرو ماند از جمال محمد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =سعدی شیرازی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =رسول خدا(ص) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۱۱بیت | منبع = }} '''ماه فرو ماند از جم...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =ماه فرو ماند از جمال محمد
  | مطلع=ماه فرو ماند از جمال محمد
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = سعدی شیرازی
  | نام شعر =
| مصحح =  
  | نام شاعر =سعدی شیرازی
  | بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب = غزل
  | قالب = غزل
  | وزن =
  | وزن =
  | موضوع =رسول خدا(ص)
  | موضوع =رسول خدا(ص)
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۱۱بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''ماه فرو ماند از جمال محمد''' مطلع شعری از سروده های شاعر قدیمی، [[سعدی شیرازی]] درباره رسول خدا(ص) است.
این شعر آیینی در قالب غزل در یازده بیت سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|ماه فرو ماند از جمال محمد|سرو نباشد به اعتدال محمد}}
{{ب|ماه فرو ماند از جمال محمد|سرو نباشد به اعتدال محمد}}
{{ب|قدر فلک را کمال و منزلتی نیست|در نظر قدر با کمال محمد}}
{{ب|قدر فلک را کمال و منزلتی نیست|در نظر قدر با کمال محمد}}
خط ۳۲: خط ۳۰:
{{ب|سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی|عشق محمد بس است و آل محمد}}
{{ب|سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی|عشق محمد بس است و آل محمد}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع رسول خدا(ص)]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۷

ماه فرو ماند از جمال محمد از
سعدی شیرازی



در قالب غزل

موضوع: رسول خدا(ص)
ماه فرو ماند از جمال محمدسرو نباشد به اعتدال محمد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیستدر نظر قدر با کمال محمد
وعده ی دیدار هر کسی به قیامتلیله ی اسری شب وصال محمد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسیآمده مجموع در ظلال محمد
عرصه ی گیتی مجال همت او نیستروز قیامت نگر مجال محمد
و آن همه پیرایه بسته جنت فردوسبو که قبولش کند بلال محمد
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتدتا بدهد بوسه بر نعال محمد
شمس و قمر در زمین حشر نتابندنور نتابد مگر از جمال محمد
شاید اگر آفتاب و ماه نتابندپیش دو ابروی چون هلال محمد
چشم مرا تا به خواب دید جمالشخواب نمی گیرد از خیال محمد
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانیعشق محمد بس است و آل محمد