فهرست تضمین‌های اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۷: خط ۳۷:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|اگـر آن تـرک شیرازی به دست آرد دل ما را|بهایـش هـم بـباید او بـبخشد کل دنیا را}}
{{ب|اگـر آن تـرک شیرازی به دست آرد دل ما را|بهایـش هـم بـباید او بـبخشد کل دنیا را}}
{{پایان شعر}}
==جوابیه==
محمد جواد حیدری به اشعار حافظ و شهریار و صائب تبریزی جواب شعری سروده است:
{{شعر}}
{{ب|اگر آن ترک شیرازی به دست ارد دل ما را|به خال هندویش بخشم دل و دین و دو دنیا را}}
{{ب|ز مال خویش می بخشم که حاتم هم فرو ماند|نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را}}
{{ب|بسان مرد می بخشم دلی افسرده و محزون|نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را}}
{{ب|سخای شهریاری را نمی دانم چه حاجت بود|انجائی که می بخشد تمام روح و اجزا را}}
{{ب|من ان روی نکو دیدم که دین و دل برفت از کف|دگر هیچم نمانده تا دهم ان روی زیبا را}}
{{ب|رخش چون شمس تابنده شب اندر چله مویش|خداوندا چه میبینم مه و خورشید و یلدا را؟}}
{{ب|خدایا کژدم مویش به گرد ماه می بینم|قمر در عقرب است امشب چه سازم قلب شیدا را؟}}
{{ب|ز یک سو در کمان تیری به قصد جان من دارد|ز یک سو عرضه می دارد همان لعل شکر خا را}}
{{ب|ز تیغ تیز مژگانش نبرد عشق می بازم|ولی در برق چشمانش نشانده صد ثریا را}}
{{ب|چنان سرو نکو بالا و چون ماه نکو سیما|زمینی خوانمش یا اسمانی ان پری سا را؟}}
{{ب|ز شعر شهریار و صائب و حافظ نمی دانم|ولی با (مدعی)گفتند راز این معما را}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




[[رده:شعرهای دارای تضمین]]
[[رده:شعرهای دارای تضمین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۷

تضمین شعر حافظ

متن شعر حافظ

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما رابه خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را


تضمین دیگر شاعران

صائب تبریزی

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما رابه خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

سیدمحمدحسین بهجت تبریزی

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما رابه خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را

یاور یاوی

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما رابه خورشید و فلک سایم از این عزت کف پا را

مجید خالقی

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما رافدای مقدمش سازم سرودست و تن و پا را

علی فایض

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما رابه خال هندویش بخشم سریر روح ارواح را

رند تبریزی

اگـر آن تـرک شیرازی به دست آرد دل ما رابهایـش هـم بـباید او بـبخشد کل دنیا را


جوابیه

محمد جواد حیدری به اشعار حافظ و شهریار و صائب تبریزی جواب شعری سروده است:

اگر آن ترک شیرازی به دست ارد دل ما رابه خال هندویش بخشم دل و دین و دو دنیا را
ز مال خویش می بخشم که حاتم هم فرو ماندنه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را
بسان مرد می بخشم دلی افسرده و محزوننه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سخای شهریاری را نمی دانم چه حاجت بودانجائی که می بخشد تمام روح و اجزا را
من ان روی نکو دیدم که دین و دل برفت از کفدگر هیچم نمانده تا دهم ان روی زیبا را
رخش چون شمس تابنده شب اندر چله مویشخداوندا چه میبینم مه و خورشید و یلدا را؟
خدایا کژدم مویش به گرد ماه می بینمقمر در عقرب است امشب چه سازم قلب شیدا را؟
ز یک سو در کمان تیری به قصد جان من داردز یک سو عرضه می دارد همان لعل شکر خا را
ز تیغ تیز مژگانش نبرد عشق می بازمولی در برق چشمانش نشانده صد ثریا را
چنان سرو نکو بالا و چون ماه نکو سیمازمینی خوانمش یا اسمانی ان پری سا را؟
ز شعر شهریار و صائب و حافظ نمی دانمولی با (مدعی)گفتند راز این معما را