شاعر آیینی:جیحون یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
میرزا محمد جیحون یزدی (۱۲۵۰-۱۳۰۱ ق) متولد کرمان است. جیحون یزدی ملقب به «نواب»، معروف «تاج‌الشعرا» و [[متخلص]] به «جیحون» هم عصر دوره قاجار است. او در یزد زندگی می کرده است. او به زبان عربی تسلط و آشنا به علوم صرف و نحو و [[عروض]] و بدیع و لغت بوده است. برادر دیگر او سیحون شاعر است. وی سرانجام در کرمان اقامت گزید و درگذشت. قالب شعرى او [[سبک خراسانى]] و در غزل از [[سبک عراقى]] پیروى مى‌کرده است. غالب اشعار او در قالب [[قصیده]] و [[مسمط]] است. جیجون یزدی مجموعه‌ای به [[نظم]] و [[نثر]] با نام «نمکدان» دارد که همانند پریشان [[قاآنی]] به سبک گلستان سعدی نگاشته است. | میرزا محمد جیحون یزدی (۱۲۵۰-۱۳۰۱ ق) متولد کرمان است. جیحون یزدی ملقب به «نواب»، معروف «تاج‌الشعرا» و [[متخلص]] به «جیحون» هم عصر دوره قاجار است. او در یزد زندگی می کرده است. او به زبان عربی تسلط و آشنا به علوم صرف و نحو و [[عروض]] و بدیع و لغت بوده است. برادر دیگر او سیحون شاعر است. وی سرانجام در کرمان اقامت گزید و درگذشت. قالب شعرى او [[سبک خراسانى]] و در غزل از [[سبک عراقى]] پیروى مى‌کرده است. غالب اشعار او در قالب [[قصیده]] و [[مسمط]] است. جیجون یزدی مجموعه‌ای به [[نظم]] و [[نثر]] با نام «نمکدان» دارد که همانند پریشان [[قاآنی]] به سبک گلستان سعدی نگاشته است. | ||
مخمّس معروف او، که با مدح [[امیرالمومنین(ع)]] شروع و در پایان اشاره به شهادت فرزند شیرخوار [[امام حسین(ع)]] بیت اول آن است: | مخمّس معروف او، که با مدح [[امیرالمومنین(ع)]] شروع و در پایان اشاره به شهادت فرزند شیرخوار [[امام حسین(ع)]] دارد، بیت اول و آخر آن است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|ای که فرو رفته ای به بحر تمنّی|گاه به صورت چَمی و گاه به معنی}} | {{ب|ای که فرو رفته ای به بحر تمنّی|گاه به صورت چَمی و گاه به معنی}} | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
{{ب|خاصه در آندم که اهل بیت ،خروشان|نزدش با اصغر آمدند معجّل}} | {{ب|خاصه در آندم که اهل بیت ،خروشان|نزدش با اصغر آمدند معجّل}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
شعر معروف «مسدّس ترکیب» او درباره شهادت [[حضرت عباس(ع)]]، بیت اول آن: | |||
شعر معروف «مسدّس ترکیب» او درباره شهادت[[حضرت عباس(ع)]]، بیت اول آن: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|در دهر دلا تا کی، گه هالک و گه ناجی؟|از صولت آن مأیوس، بر دولت این راجی}} | {{ب|در دهر دلا تا کی، گه هالک و گه ناجی؟|از صولت آن مأیوس، بر دولت این راجی}} | ||
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۷
| اطلاعات شاعر | |
|---|---|
| سرشناسی | شاعر |
| نام شاعر | محمد جیحون یزدی |
| مشهور | جیحون یزدی |
| تخلص | جیحون |
| محل تولد | کرمان |
| تاریخ تولد | ۱۲۵۰ق |
| محل زندگی | یزد |
| مرگ | کرمان |
| سبک شعری | خراسانی و عراقی |
| نام دیوان | نمکدان |
محمد جیحون یزدی از شعرای آیینی ایران و تخلص شعری او جیحون است. مجموعه منتشر شده از او مثل کتاب پریشان قاآنی در سبک گلستان سعدی است.
معرفی
میرزا محمد جیحون یزدی (۱۲۵۰-۱۳۰۱ ق) متولد کرمان است. جیحون یزدی ملقب به «نواب»، معروف «تاج‌الشعرا» و متخلص به «جیحون» هم عصر دوره قاجار است. او در یزد زندگی می کرده است. او به زبان عربی تسلط و آشنا به علوم صرف و نحو و عروض و بدیع و لغت بوده است. برادر دیگر او سیحون شاعر است. وی سرانجام در کرمان اقامت گزید و درگذشت. قالب شعرى او سبک خراسانى و در غزل از سبک عراقى پیروى مى‌کرده است. غالب اشعار او در قالب قصیده و مسمط است. جیجون یزدی مجموعه‌ای به نظم و نثر با نام «نمکدان» دارد که همانند پریشان قاآنی به سبک گلستان سعدی نگاشته است.
مخمّس معروف او، که با مدح امیرالمومنین(ع) شروع و در پایان اشاره به شهادت فرزند شیرخوار امام حسین(ع) دارد، بیت اول و آخر آن است:
| ای که فرو رفته ای به بحر تمنّی | گاه به صورت چَمی و گاه به معنی |
بیت آخر آن:
| خاصه در آندم که اهل بیت ،خروشان | نزدش با اصغر آمدند معجّل |
شعر معروف «مسدّس ترکیب» او درباره شهادتحضرت عباس(ع)، بیت اول آن:
| در دهر دلا تا کی، گه هالک و گه ناجی؟ | از صولت آن مأیوس، بر دولت این راجی |