شاعر آیینی:حاج میرزا احمد عابد نهاوندی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| وب‌گاه = | | وب‌گاه = | ||
}} | }} | ||
'''حاج میرزا احمد عابد نهاوندی''' (۱۲۶۷-۱۳۵۷)، [[شاعر آیینی]]، مشهور به [[مرشد چلویی]] و متخلص به «ساعی» است. او شعرهای زیادی درباره [[امام حسین (ع)]] سروده است. | '''حاج میرزا احمد عابد نهاوندی''' (۱۲۶۷-۱۳۵۷)، [[شاعر آیینی]]، مشهور به [[مرشد چلویی]] و متخلص به «ساعی» است. او شعرهای زیادی درباره [[امام حسین (ع)]] سروده است. | ||
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۴
| اطلاعات شاعر | |
|---|---|
| نام شاعر | حاج میرزا احمد عابد نهاوندی |
| مشهور | مرشد چلویی • مرشد |
| تخلص | ساعی |
| محل تولد | نهاوند |
| تاریخ تولد | ۱۲۶۷ش |
| محل زندگی | تهران |
| نام دیوان | سوخته |
حاج میرزا احمد عابد نهاوندی (۱۲۶۷-۱۳۵۷)، شاعر آیینی، مشهور به مرشد چلویی و متخلص به «ساعی» است. او شعرهای زیادی درباره امام حسین (ع) سروده است.
معرفی
حاج میرزا احمد عابد نهاوندی متخلص به «ساعی» معروف به مرشد چلویی سال ۱۲۶۷ ش در نهاوند متولد شد. وی از شاعران معاصر است که با بزرگانی چون شیخ رجبعلی خیاط و حاج اسماعیل دولابی در ارتباط بود. حرفه مرشد چلویی طباخی در بازار تهران بود.
دلیل شهرت
او به دلیل وعظ و ارشاد مردم به «مرشد چلویی» معروف شد و نسبت به مسائل اجتماعی و دست گیری مستمندان اهتمام ویژه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای داشت تا جایی که افرادی زیادی را تحت حمایت مالی خویش قرار داد.
اثر شعری
- شعری
مرشد چلویی شعرهای بسیاری سروده بود که در آتش سوزی مغازه اش سوخت پس از جمع آوری از باقی مانده اشعار او دیوانی با اسم «دیوان سوخته» به یادگار ماند. از شعرهای آیینی معروف او می توان به «من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم» اشاره کرد:
| من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم | روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم |
درگذشت
سر انجام مرشد قریب ۹۰ سالگی در ۲۵ شهریور ۱۳۵۷ از دنیا رفت و در امامزاده هادی (ع) شهر ری جنب ابن‌بابویه به خاک سپرده شد.
پانویس
منابع
بهترین کاسب قرن یکی از کتاب هایی است که در باره او نگاشته شده است.