زندانیان عشق (غروی اصفهانی): تفاوت میان نسخهها
(←معرفی) |
جز (E Amini صفحهٔ زندانیان عشق چو شب را سحر کنند را به زندانیان عشق (غروی اصفهانی) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۸
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | زندانیان عشق |
قالب | غزل |
موضوع | شهادت |
مناسبت | ۲۵ رجب |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۰ |
منبع | دیوان کمپانی |
زندانیان عشق چو شب را سحر کنند مطلع ابتدایی بند اول از ترکیب بند شعری اثر غروی اصفهانی، درباره امام کاظم(ع) است.
معرفی
«زندانیان عشق چو شب را سحر کنند» اثر مرحوم محمدحسین غروی اصفهانی معروف به کمپانی است. این شعر نخستین بند از ترکیببند هفتبندی محمدحسین غروی اصفهانی در رثای حضرت امام موسی بن جعفر(ع) است. شاعر در این بند از ترکیب، حال و هوا و فضای مناجات حضرت در زندان را به وصف کشیده است. این شعر در ۱۰ بیت در قالب غزل سروده شده است. زبان این شعر کهن و در ۱۰ بیت است. این شعر مناسب ایام شهادت حضرت است.
- قالب(غزل|مثنوی|...)
- وزن
- گونه(مناجات|مرثیه|مدح|پایه و تعلیمی|...)
- ویژگی(آرایه ادبی|تاثیرگذاری|جریان سازی مثل محتشم|فخامت وزانت متانت...)
در این شعر از آرایه ادبی براعت استهلال استفاده شده است.
متن شعر
زندانیان عشق چو شب را سحر کنند | از سوز شمع و اشک روانش خبر کنند | |
مانند غنچه سر به گریبان در آورند | شور و نوای بلبل شوریده سر کنند | |
چون سر به خشت یا که به زانوی غم نهند | یکباره سر ز کنگرهٔ عرش بر کنند | |
با آن شکسته حالی و بیبال و بیپری | تا آشیان قدس به خوبی سفر کنند | |
چون رهسپر شوند به سینای طور عشق | از شوق سینه را سپر هر خطر کنند | |
آنان کزین معامله هستند بیخبر | برگو که تا به مَحبَس هارون* نظر کنند | |
تا بنگرند گنج حقیقت به کنج غم | آن لعل خشک را به دُر اشک تر کنند | |
بر پا کنند حلقهٔ ماتم به یاد او | تا عرش و فرش را همه زیر و زبر کنند | |
آتش به عرصهٔ ملکوت قِدَم زنند | ملک حُدوث را ز غمش پر شرر کنند | |
تا شد به زیر سلسله سرحلقهٔ عقول | افتاد شور و غلغله در حلقهٔ عقول[۱] |
توضیح واژگان
- منظور از هارون در بیت ششم، هارون الرشید یکی از خلفای بنی العباس است.
«زندانیان عشق» نخستین بند از ترکیببند هفتبندی مرحوم آیت الله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی در رثای حضرت موسی بن جعفر (علیهالسلام) است. همنشینی دو کلمهٔ «هفت» و «بند» در این هفتبند فینفسه هنرمندانه است.
از آنجا که شهادت امام موسی بن جعفر (علیهالسلام) در ماه رجب واقع شده (که از ماههای برتر عبادی سال است) و از آنجا که عبادتها و مناجاتهای آن حضرت در زندان، فراز برجستهای از مرثیه و مدح ایشان است؛ شاعر، این اقتضائات را در نظر گرفته و فضاسازی هنرمندانهای با رنگ و بوی مناجات زندانیان و توصیف چگونگی به سحر رسیدن شب عاشقان در زندان انجام داده است.
در پنج بیت نخست، شعر به توصیف زندانیان عشق و حال و هوای آنان پرداخته و فضای مناجات گونهای که مناسب حال زندانیان و هم عاشقان وجه الهی باشد، ایجاد کرده است. در بیت ششم به طرز هنرمندانهای فضای اول به فضای زندان هارون(علیه اللعنه) پیوند میخورد و شعر، رنگ و بوی مرثیهٔ حضرت امام کاظم(علیهالسلام) به خود میگیرد.
مطلع این شعر از نمونههای خوب براعت استهلال است و شعرهای مرحوم غروی اصفهانی در استفاده از براعت استهلال قابل تأمل هستند.
اهمیت راجع به شعر یا شاعر|جایگاه|نظر بزرگان|نقد|ارزیابی|تحلیل|بررسی|تحقیق|تفسیر|تشریح بیت|پژوهش|پاورقی|تتمه|تذکر بحث مهم ایراد ادبی و وزنی حواشی
در آثار هنری دیگر
اتفاق مهم یا خاص
در این ش
حواشی
نوع خواندن
مناسب زمزمه شور سنگین واحد روضه دکلمه
مرتبط
مداح یا خواننده ای خوانده