گواه سیره عشق است داغداری ما: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =گواه سیرۀ عشق است داغداری ما | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =قادر طهماسبی | قالب =غزل | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =عاشورا | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =گواه سیرۀ عشق است داغداری ما
  | مطلع=گواه سیرۀ عشق است داغداری ما
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = قادر طهماسبی
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =قادر طهماسبی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  |قالب =غزل
  | موضوع =امام حسین(ع)
  |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | مناسبت =عاشورا
  |موضوع =امام حسین(ع)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۱۲بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''گواه سیرۀ عشق است داغداری ما''' مطلع شعری از [[نیر تبریزی]] در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در دوازده بیت با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|گواه سیرۀ عشق است داغداری ما|به باغبانی درد است لاله‌کاری ما}}
{{ب|گواه سیرۀ عشق است داغداری ما|به باغبانی درد است لاله‌کاری ما}}
{{ب|تنور لاله در این فصل آنچنان داغ است|که می‏‌چکد عرق از روی شرمساری ما}}
{{ب|تنور لاله در این فصل آنچنان داغ است|که می‏‌چکد عرق از روی شرمساری ما}}
خط ۳۲: خط ۳۱:
{{ب|فرید خط شهادت همیشه حایل باد|میان خستگی و پای پایداری ما}}
{{ب|فرید خط شهادت همیشه حایل باد|میان خستگی و پای پایداری ما}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۴

گواه سیرۀ عشق است داغداری ما از
قادر طهماسبی



در قالب غزل

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: امام حسین(ع)
گواه سیرۀ عشق است داغداری مابه باغبانی درد است لاله‌کاری ما
تنور لاله در این فصل آنچنان داغ استکه می‏‌چکد عرق از روی شرمساری ما
به راه خیزش ما گرچه نیزه کاشته‏‌اندجُوِی نکاسته از شور تک‌سواری ما
به رود خستۀ تاریخ داده درس شتابدر آبراهِ هدف، موجِ بی‌قراری ما
صفی ز لشکر عشق‌اند باد و باران همغریب نیست شتابند اگر به یاری ما
شروع زندگی جاودانه با یار استدر این غریب‌کشی، مرگِ اختیاری ما
به زیر سایۀ طوباقدان عاشورانرُسته سرو بلندی به استواری ما
صلا زدی که: کسی هست یاری‏‌ام بدهد؟بلی حسین من، آنک خروش آری ما
اگر چه دیر صلایت شنیده‏ایم، امابگیر هر چه غرامت ز خون جاری ما
بگو به دشمن مغلوب ما که در راه استهنوز حادثۀ زخم‌های کاری ما
امید منتظران با ظهور خود بزدایغبار اشک، ز چشم امیدواری ما
فرید خط شهادت همیشه حایل بادمیان خستگی و پای پایداری ما