کی می‌رود آن بهار خونین از یاد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی تراث
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =کی می‌رود آن بهار خونین از یاد | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =یوسف رحیمی | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع =حضرت عباس(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۲بیت...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات شعر
    {{سرصفحه
      | عنوان =کی می‌رود آن بهار خونین از یاد
      | مطلع=کی می‌رود آن بهار خونین از یاد
      | تصویر =  
      | نام شعر=
      | توضیح تصویر =  
      | شاعر = یوسف رحیمی
      | نام شعر =
    | مصحح =  
      | نام شاعر =یوسف رحیمی
      | بخشی از دیوان =
      | بخشی از مجموعه اشعار =
      | قالب = رباعی
      | قالب = رباعی
      | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع
      | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع
      | موضوع =حضرت عباس(ع)
      | موضوع =حضرت عباس(ع)
      | مناسبت =
      | قبلی =
      | زمان سرایش = معاصر
      | بعدی =  
      | زبان = فارسی
      | سال خورشیدی =  
      | تعداد ابیات = ۲بیت
      | سال میلادی =
      | منبع =
      | سال قمری =
    | یادداشت =
    }}
    }}
    {{شعر}}


    '''کی می‌رود آن بهار خونین از یاد''' مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، [[یوسف رحیمی]] درباره حضرت عباس(ع) است.
    این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.
    ==متن شعر==
    {{شعر}}
    {{ب|کی می‌رود آن بهار خونین از یاد|سروی که برافراشته بیرق در باد}}
    {{ب|کی می‌رود آن بهار خونین از یاد|سروی که برافراشته بیرق در باد}}
    {{ب|یک یاس کنار علقمه می‌رویید|هر دست که بر روی زمین می‌افتاد}}
    {{ب|یک یاس کنار علقمه می‌رویید|هر دست که بر روی زمین می‌افتاد}}
    {{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}
    ==پانویس==
    ==منابع==
    [[رده:شعر با موضوع حضرت عباس(ع)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۴

    کی می‌رود آن بهار خونین از یاد از
    یوسف رحیمی



    در قالب رباعی

    با وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع

    موضوع: حضرت عباس(ع)
    کی می‌رود آن بهار خونین از یادسروی که برافراشته بیرق در باد
    یک یاس کنار علقمه می‌روییدهر دست که بر روی زمین می‌افتاد