افتاد شام‌گه به کنار افق نگون: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =افتاد شام‌گه به کنار افق نگون | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = صباحی بیدگلی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۹بیت | منبع = }} '''افتاد شام‌گه ب...» ایجاد کرد) |
(←منابع) |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]] | [[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]] | ||
[[رده:شعرهای کهن]] | [[رده:شعرهای کهن]] | ||
[[رده:شعر در قالب غزل]] | |||
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۳
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | صباحی بیدگلی |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹بیت |
افتاد شام‌گه به کنار افق نگون را شاعر ایرانی صباحی بیدگلی درباره امام حسین(ع) در نه سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه است.
متن شعر
| افتاد شام‌گه به کنار افق نگون | خور، چون سر بریده از این طشتِ واژگون | |
| افکنْد چرخ، مغفر زرّین و از شفق | در خون کشید، دامن خفتانِ نیل‌گون | |
| اجزای روزگار ز بس دید انقلاب | گردید خاک بی‌حرکت، چرخ بی‌سکون | |
| کَند اُمّهات اربعه ز آبای سبعه، دل | گفتی خلل فتاد به ترکیب کاف و نون | |
| آماده‌ی قیامت موعود هرکسی | کایزد وفا به وعده مگر می‌کند کنون؟ | |
| گفتم محرّم است و نمود از شفق هلال | چون ناخنی که غم‌زده آلایدش به خون | |
| یا گوشواره‌ای که سپهرش ز گوش عرش | هر ساله در عزای شه دین کند برون | |
| یا ساغری است، پیش لب آورده، آفتاب | بر یاد شاه تشنه‌لبان کرده سرنگون | |
| جان امیر بدر و روان شه حنین | سالار سروران سر از تن جدا، حسین |