آن تیرهشب که جمع پریشان، روان شدند: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]] | [[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]] | ||
[[رده:شعرهای کهن]] | [[رده:شعرهای کهن]] | ||
[[رده:شعر در قالب غزل]] |
نسخهٔ ۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۷
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | صحبت لاری |
قالب | غزل |
موضوع | امام حسین(ع) |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۱بیت |
آن تیرهشب که جمع پریشان روان شدند را شاعر ایرانی صحبت لاری درباره امام حسین(ع) در یازده سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه است.
متن شعر
آن تیرهشب که جمع پریشان روان شدند | از ناله قدسیان، جرسِ کاروان شدند | |
هم حاملانِ عرش به زانو درآمدند | هم طایرانِ سدره برون ز آشیان شدند | |
شد رستخیز عام، دمی کآن مسافران | بدْرودسازِ قبرِ شه انس و جان شدند | |
آورده تنگ مرقد پُر نور در بغل | مانند شمع طور، سراپا زبان شدند | |
گه نوحه، گه زیارت و گاهی وداع و گاه | از بس فغان و آه ز آه و فغان شدند | |
بر حال زار خویش در آن روضۀ شریف | لختی سروده مرثیه و روضهخوان شدند | |
کای فخر انبیا تو برفتیّ و امتّت | از کین، پس از تو خصم امام زمان شدند | |
پیکار بدر و حرب احد را به خاطر آر | وز جان ما مپرس که با ما چسان شدند | |
از روضه سر برآر و نگه کن که عترتت | ناچار، دور از این حرم و آشیان شدند | |
اینک ز تربت تو به قصد عراق و شام | با جان سوگوار و تن ناتوان شدند | |
یا ایّها الرّسول خدا را نظارهای | ما را به قبر خویش طلب یا که چارهای |
توضیح و تشریح
شعر مناسب ایام محرم که اشاره به روز یازدهم درباره رفتن اهل بیت امام حسین(ع) در حال اسیری به سوی کوفه و شام دارد. زبان و مفهوم شعر درد دل گویی است.