قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (E Amini صفحهٔ قصیده ای که در او مدح مرتصی نبود را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| زمان سرایش = قدیم | | زمان سرایش = قدیم | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| تعداد ابیات = | | تعداد ابیات = ۷بیت | ||
| منبع = دیوان جویای تبریزی | | منبع = دیوان جویای تبریزی | ||
}} | }} | ||
'''قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود''' [[میرزا دارا یا میرزا دارا بیک جویای تبریزی|جویا تبریزی]] | |||
'''قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود''' از شاعر ایرانی '''[[میرزا دارا یا میرزا دارا بیک جویای تبریزی|جویا تبریزی]]''' درباره '''امیرالمومنین(ع)''' سروده است. | |||
==معرفی شعر== | ==معرفی شعر== | ||
«'''قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود'''» در قالب '''غزل''' است. این شعر دارای '''هفت بیت''' وزن آن '''مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن''' بوده و در مدح '''امیرالمومنین علی(ع)''' است. | |||
== متن شعر == | == متن شعر == | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود|چو سبحه ای ست که از خاک کربلا نبود}} | {{ب|قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود|چو سبحه ای ست که از خاک [[کربلا]] نبود}} | ||
{{ب|وجود پاک تو و ذات حضرت نبود|چو لفظ و معنی از یکدگر جدا نبود}} | {{ب|وجود پاک تو و ذات حضرت نبود|چو لفظ و معنی از یکدگر جدا نبود}} | ||
{{ب|بود ز شیر فلک رتبه ی سگت افزون|گدای درگه تو کم ز پادشا نبود}} | {{ب|بود ز شیر فلک رتبه ی سگت افزون|گدای درگه تو کم ز پادشا نبود}} | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۵
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | کیش اهل محبت |
| نام شاعر | میرزا داراب جویا |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن |
| موضوع | مدح امیرالمومنین |
| مناسبت | مجالس شیعه |
| زمان سرایش | قدیم |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
| منبع | دیوان جویای تبریزی |
قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود از شاعر ایرانی جویا تبریزی درباره امیرالمومنین(ع) سروده است.
معرفی شعر
«قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود» در قالب غزل است. این شعر دارای هفت بیت وزن آن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن بوده و در مدح امیرالمومنین علی(ع) است.
متن شعر
| قصیده ای که در او مدح مرتضی نبود | چو سبحه ای ست که از خاک کربلا نبود | |
| وجود پاک تو و ذات حضرت نبود | چو لفظ و معنی از یکدگر جدا نبود | |
| بود ز شیر فلک رتبه ی سگت افزون | گدای درگه تو کم ز پادشا نبود | |
| به کیش اهل محبت کسی که از دل و جان | غلام تو نبود بندهٔ خدا نبود | |
| کسی که بغض تو در خاطرش گره کرده است | نمی شود ولد حیض یا زنا نبود | |
| همین بس است بهشتم که روز بازپسین | مرا به درگه غیر تو التجا نبود | |
| هزار شکر که از شعر و شاعری جویا | به غیر مدح سراییم مدعا نبود |
- ↑ دیوان جویای تبریزی، ص 212