کعبه به گرد روضه او می کند طواف (جامی): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نورالدین عبدالرحمن ابن نظام الدین احمد ابن محمد متخلص به جامی در سال ۸۱۷ هجری قمری در خرجرد جام از توابع خراسان متولد شد.وی بعدها همراه پدرش به سمرقند و هرات رفت و در آن دیار به کسب علم و ادب پرداخت. سپس به سیر و سلوک مشغول و از بزرگان طریقت شد.او نزد سلطان حسین میرزا بایقرا و وزیر فاضل او امیر علیشیر نوایی تقربی خاص داشت. او در محرم ۸۹۸ هجری قمری وفات کرد و در هرات با احترام فراوان به خاک سپرده شد. از جامی بیش از چهل اثر و تألیف سودمند و گرانبها به جای مانده است. معروفترین آثار او عبارت از هفت مثنوی به نام «هفت اورنگ» است. | نورالدین عبدالرحمن ابن نظام الدین احمد ابن محمد متخلص به جامی در سال ۸۱۷ هجری قمری در خرجرد جام از توابع خراسان متولد شد.وی بعدها همراه پدرش به سمرقند و هرات رفت و در آن دیار به کسب علم و ادب پرداخت. سپس به سیر و سلوک مشغول و از بزرگان طریقت شد.او نزد سلطان حسین میرزا بایقرا و وزیر فاضل او امیر علیشیر نوایی تقربی خاص داشت. او در محرم ۸۹۸ هجری قمری وفات کرد و در هرات با احترام فراوان به خاک سپرده شد. از جامی بیش از چهل اثر و تألیف سودمند و گرانبها به جای مانده است. معروفترین آثار او عبارت از هفت مثنوی به نام «هفت اورنگ» است. | ||
{{جعبه اطلاعات شعر | |||
| عنوان = [[کعبه به گرد مرقد او می کند طواف]] | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام شعر =کردم به دیه پا سوی مشهد حسین | |||
| نام شاعر = [[عبدالرحمن جامی]] | |||
| قالب = | |||
| وزن= مفول فاعلاتن مفاعیل فاعلن | |||
| موضوع = [[امام حسین (ع)]] | |||
| مناسبت = | |||
| زمان سرایش = | |||
| زبان = فارسی | |||
| تعداد ابیات =۷ بیت | |||
| منبع = دیوان اشعار | |||
}} | |||
{{شعر}}{{ب|کردم ز دیده پای سوی مشهد حسین| | {{شعر}}{{ب|کردم ز دیده پای سوی مشهد حسین| | ||
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۹
نورالدین عبدالرحمن ابن نظام الدین احمد ابن محمد متخلص به جامی در سال ۸۱۷ هجری قمری در خرجرد جام از توابع خراسان متولد شد.وی بعدها همراه پدرش به سمرقند و هرات رفت و در آن دیار به کسب علم و ادب پرداخت. سپس به سیر و سلوک مشغول و از بزرگان طریقت شد.او نزد سلطان حسین میرزا بایقرا و وزیر فاضل او امیر علیشیر نوایی تقربی خاص داشت. او در محرم ۸۹۸ هجری قمری وفات کرد و در هرات با احترام فراوان به خاک سپرده شد. از جامی بیش از چهل اثر و تألیف سودمند و گرانبها به جای مانده است. معروفترین آثار او عبارت از هفت مثنوی به نام «هفت اورنگ» است.
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | کردم به دیه پا سوی مشهد حسین |
| نام شاعر | عبدالرحمن جامی |
| وزن | مفول فاعلاتن مفاعیل فاعلن |
| موضوع | امام حسین (ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷ بیت |
| منبع | دیوان اشعار |
| کردم ز دیده پای سوی مشهد حسین | هست این سفر به مذهب عشاق فرضِ عین | |
| خدّام مرقدش به سرم گر نهند پای | حقا که بگذرد سرم از فرق فرقدین | |
| کعبه به گرد روضه او می کند طواف | رکب الحجیج اَینَ تروحون این این | |
| از قاف تا به قاف پر است از کرامتش | آن به که حیله جوی کند ترک شید و شین | |
| آن را که بر عذار بود جعد مشکبار | از موی مستعار چه حاجت به زیب و زین | |
| جامی گدای حضرت او باش تا شود | با راحت وصال مبدل عذاب بین | |
| میران ز دیده سیل که در مشرب کریم | باشد قضای حاجت سایل ادای دین |
پانویس
https://ganjoor.net/jami/divanj/fateha-shabab/sayer-jf/sh4