شاعر آیینی:محمدحسین صغیر اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== معرفی == | == معرفی == | ||
محمدحسین صغیر اصفهانی سال ۱۲۷۳ ه.ش در شب ولادت [[امیرالمؤمنین (ع)]] در اصفهان متولد شد. وی سرودن را از کودکی آغاز کرد و به «صغیر» شهرت یافت. صغیـــر پرورش‌یافته انجمن دانشکده [[اصفهان]] به سرپرستی میرزا عباس‌خان شیدا است و در سالیان بعد از بزرگان انجمن‌های ادبی اصفهان شد. حرفه او را نسّاجی گفته‌اند که از این طریق امرار معاش می‌کرد. او اشعار آیینی بسیاری در [[مدح]] و [[مرثیۀ]] سرود. وی در دوران ممنوعیت برپایی [[روضه]] در عصر [[رضاشاه]]، کانون [[مداحان]] اهل بیت (ع) را تشکیل داد. صغیر سرانجام در سال ۱۳۴۹ش درگذشت و پیکرش در حرم رأس‌الرّضای [[اصفهان]] به خاک سپرده شد. «دیوان صغیر اصفهانی» شامل قصاید و غزلیات و «مصیبت‌نامۀ صغیر اصفهانی» شامل [[مراثی]] سروده شده توسط او است. [[دو بیتی]] معروفی از صغیر در مدح [[امیرالمومنین (ع)]] : | محمدحسین صغیر اصفهانی سال ۱۲۷۳ ه.ش در شب ولادت [[امیرالمؤمنین (ع)]] در اصفهان متولد شد. وی سرودن را از کودکی آغاز کرد و به «صغیر» شهرت یافت. صغیـــر پرورش‌یافته انجمن دانشکده [[اصفهان]] به سرپرستی میرزا عباس‌خان شیدا است و در سالیان بعد از بزرگان [[انجمن‌های ادبیات آیینی اصفهان|انجمن‌های ادبی اصفهان]] شد. حرفه او را نسّاجی گفته‌اند که از این طریق امرار معاش می‌کرد. او اشعار آیینی بسیاری در [[مدح]] و [[مرثیۀ]] سرود. وی در دوران ممنوعیت برپایی [[روضه]] در عصر [[رضاشاه]]، کانون [[مداحان]] اهل بیت (ع) را تشکیل داد. صغیر سرانجام در سال ۱۳۴۹ش درگذشت و پیکرش در حرم رأس‌الرّضای [[اصفهان]] به خاک سپرده شد. «دیوان صغیر اصفهانی» شامل قصاید و غزلیات و «مصیبت‌نامۀ صغیر اصفهانی» شامل [[مراثی]] سروده شده توسط او است. [[دو بیتی]] معروفی از صغیر در مدح [[امیرالمومنین (ع)]] : | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|عمری‌ست که دم به دم علی می‌گویم|در حال نشاط و غم علی می‌گویم}} | {{ب|عمری‌ست که دم به دم علی می‌گویم|در حال نشاط و غم علی می‌گویم}} | ||
نسخهٔ ۲۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۸
صغیر اصفهانی از شاعران آیینی قرن چهاردهم است. آثار شعری او در دیوان مستقلی به نام «دیوان صغیر اصفهانی» جمع آوری شده است.
معرفی
محمدحسین صغیر اصفهانی سال ۱۲۷۳ ه.ش در شب ولادت امیرالمؤمنین (ع) در اصفهان متولد شد. وی سرودن را از کودکی آغاز کرد و به «صغیر» شهرت یافت. صغیـــر پرورش‌یافته انجمن دانشکده اصفهان به سرپرستی میرزا عباس‌خان شیدا است و در سالیان بعد از بزرگان انجمن‌های ادبی اصفهان شد. حرفه او را نسّاجی گفته‌اند که از این طریق امرار معاش می‌کرد. او اشعار آیینی بسیاری در مدح و مرثیۀ سرود. وی در دوران ممنوعیت برپایی روضه در عصر رضاشاه، کانون مداحان اهل بیت (ع) را تشکیل داد. صغیر سرانجام در سال ۱۳۴۹ش درگذشت و پیکرش در حرم رأس‌الرّضای اصفهان به خاک سپرده شد. «دیوان صغیر اصفهانی» شامل قصاید و غزلیات و «مصیبت‌نامۀ صغیر اصفهانی» شامل مراثی سروده شده توسط او است. دو بیتی معروفی از صغیر در مدح امیرالمومنین (ع) :
| عمری‌ست که دم به دم علی می‌گویم | در حال نشاط و غم علی می‌گویم | |
| تا حال، علی گفتم و ان‌شاءالله | تا آخر عمر هم علی می‌گویم |