خاک را منزلتی در همه ایجاد نبود: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =خاک را منزلتی در همه ایجاد نبود | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =خاک نشینانی چند | نام شاعر =محمد عابد تبریزی | قالب =غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۱ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
'''خاک را منزلتی در همه ایجاد نبود''' مطلع شعری از [[محمد عابد تبریزی]] در گونه مرثیه امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل که در یازده بیت سروده شده است. | '''خاک را منزلتی در همه ایجاد نبود''' مطلع شعری از [[محمد عابد تبریزی]] در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل که در یازده بیت سروده شده است. | ||
==متن شعر== | ==متن شعر== |
نسخهٔ ۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۶
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | خاک نشینانی چند |
نام شاعر | محمد عابد تبریزی |
قالب | غزل |
موضوع | امام حسین(ع) |
مناسبت | مرثیه |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۱بیت |
خاک را منزلتی در همه ایجاد نبود مطلع شعری از محمد عابد تبریزی در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل که در یازده بیت سروده شده است.
متن شعر
خاک را منزلتی در همه ایجاد نبود | گر نبودی به زمین خاک نشینانی چند | |
(آب) شهد است اگر زهر از او بِه که نشد | به دمی همدمِ لعلِ لبِ عطشانی چند | |
جانِ (آتش) به سَقَر باد که خصمانه نسوخت | خرمنِ هستی بی عاطفه انسانی چند | |
(خاک) را خاک به سر باد که مخسوف نکرد | به بیابانِ بلا غافل و نادانی چند | |
دمِ صبح است اگر (باد) به چاه اندر باد | شد دمِ نائرهء خیمهء سوزانی چند | |
خس و خاشاک مگر سُندس و استبرق بود | که کفن شد به تنِ زخمی عریانی چند | |
شست از صفحهء امکان رقمِ عیش و سُرور | اشکِ بی فاصلهء دیدهء گریانی چند | |
رشتهء نظمِ طبیعت ز چه یارب نگسیخت | چاک ، آندم که شد از غصّه گریبانی چند | |
مرد اندر همه آفاق توان گفت که نبود | به جز آن در رهِ حق کشته شهیدانی چند | |
هر یکی را هوس این بود که از بهرِ نثار | کاش در جسم همی بود مرا جانی چند | |
به سرِ نعشِ شهیدان دلِ دشمن بگداخت | اثرِ نالهء جانسوزِ نواخوانی چند |
درباره شعر
- مصراع دوم از بیت اول متعلق به حکیم حاج مُلّا هادی سبزواری متخلص به اسرار است.
- کلمات داخل پرانتز اشاره به عناصر اربعه دارد که دز شعر به کار رفته است.